Henryk Dyja
Z Wikipedii
Prof. dr hab. inż. Henryk Stanisław Dyja (ur. 12 listopada 1946 roku w Choroniu) - specjalista ds. przeróbki plastycznej metali, profesor Politechniki Częstochowskiej, doktor honoris causa Moskiewskiego Instytutu Stali i Stopów.
Jest szeroko znanym w kraju i za granicą uczonym, specjalistą w dziedzinie przeróbki plastycznej metali. Swoją dotychczasową, 30-letnią karierę naukową poświęcił problematyce teorii i technologii walcowania na gorąco i na zimno, w tym materiałów bimetalowych, teorii i technologii procesów przeróbki plastycznej metali z wykorzystaniem energii materiałów wybuchowych, plastometrycznym badaniom metali i stopów, modelowaniu i automatyzacji procesów przeróbki plastycznej materiałów metalicznych.
Prof. dr hab. inż. Henryk Dyja jest absolwentem Politechniki Częstochowskiej, z którą związał całą swoją karierę zawodową. Od 1996 roku pełni funkcję kierownika katedry, od 1999 dyrektora Instytutu Modelowania i Automatyzacji Procesów Przeróbki Plastycznej, a w latach 2002-2005 był rektorem Politechniki Częstochowskiej.
Po ukończeniu studiów w 1971 roku na Wydziale Metalurgicznym Politechniki Częstochowskiej podjął pracę w Zakładzie Przeróbki Plastycznej Metali tej Uczelni jako asystent stażysta. W latach 1974-1977 był słuchaczem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 1977 roku został adiunktem. W 1990 roku przedłożył pracę habilitacyjną na Wydziale Metalurgicznym Politechniki Częstochowskiej, którą obronił, uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Na mocy uchwały Senatu Politechniki Częstochowskiej z 1992 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym Politechniki Częstochowskiej. W 1998 roku prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał dr. hab. inż. Henrykowi Dyi tytuł profesora nauk technicznych. Od stycznia 2000 roku pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego.
Profesor Henryk Dyja przebywał na wielu stażach naukowych, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Brazylii, Szwecji, Belgii, Wielkiej Brytanii, Rosji, Chinach, Czechach i na Ukrainie.
W latach 1990-1996 był prodziekanem ds. nauki, a od 1996 do sierpnia 2002 r. dziekanem Wydziału Inżynierii Procesowej, Materiałowej i Fizyki Stosowanej (dawniej Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej).
Jest członkiem Senatu PCz. od 1990 roku, członkiem Komitetu Metalurgii i Komitetu Nauki o Materiałach PAN oraz wielu towarzystw naukowych i technicznych, m.in. European Scientific Association for Metal Forming w Paryżu, Wire Association International w Bostonie oraz Iron&Steel Society w Warrendale. Był członkiem zarządu Oddziału SITPH w Częstochowie, przez wiele lat pełnił również funkcję prezesa Zakładowego Koła SITPH przy Politechnice Częstochowskiej. Od 2001 roku jest prezesem Częstochowskiego Oddziału Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa. W 2001 roku prof. Henryk Dyja otrzymał tytuł Akademika Honorowego Akademii Nauk Szkół Wyższych Ukrainy, a w 2004 r. tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Technicznego Moskiewskiego Instytutu Stali i Stopów.
Dorobek naukowy prof. Dyi obejmuje około 420 pozycji. Opublikował 13 książek i monografii, 40 rozdziałów w książkach, 60 artykułów w czasopismach zagranicznych i 62 w czasopismach polskich. 55 artykułów zamieszczono w materiałach konferencji krajowych, a 190 - konferencji międzynarodowych. Profesor Henryk Dyja wypromował 10 doktorów.
W ramach zawartej umowy zostało wykonanych wiele prac naukowo-badawczych, m.in.: kompleks badań nad stalami azotowymi, badania własności reologicznych metali i stopów; plastometryczne modelowanie procesów w przeróbce plastycznej metali, badanie procesów intensywnego odkształcania w walcarkach skośnych.
Na podstawie wspólnych badań opublikowano 16 artykułów, 3 doktorantów z MISiS przeprowadziło w Politechnice Częstochowskiej eksperymenty na nowoczesnej aparaturze. Obecnie, przy współudziale naukowców z Wydziału Inżynierii Procesowej, Materiałowej i Fizyki Stosowanej jest realizowana praca nad wdrożeniem w Polsce procesu walcowania materiałów trudnoodkształcalnych w specjalnych walcarkach skośnych. W przygotowaniu do druku jest książka z zakresu materiałoznawstwa stali azotowych. Od 1 września 2005 r. jest dziekanem Wydziału Inżynierii Procesowej, Materiałowej i Fizyki Stosowanej.
Żonaty, ma dwoje dzieci (syna Piotra i córkę Annę).
