Henryk Kozłowski (uczony)

Z Wikipedii

Henryk Stanisław Kozłowski (ur. 31 lipca 1901 w Białej Wielkiej koło Pińczowa, zm. 30 października 1973 we Wrocławiu), uczony polski, specjalista budowy maszyn elektrycznych, profesor Politechniki Warszawskiej, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Syn Julii z Szajewskich i Józefa Kozłowskiego, właściciela majątku Królewice. Krewny Leona Kozłowskiego profesora archeologii, premiera rządu RP w l. 1934-1935; Anieli Kozłowskiej profesor botaniki; Stefana Kozłowskiego geologa i ekologa; Krzysztofa Kozłowskiego redaktora Tygodnika Powszechnego, Adama Kozłowskiego opata tynieckiego.

Ukończył gimnazjum matematyczno-przyrodnicze im. Jana Śniadeckiego w Kielcach (1919), następnie studiował elektrotechnikę na Politechnice Warszawskiej (1919, 1921-1929); jednym z jego wykładowców był profesor Konstanty Żórawski. Po studiach pracował jako kierownik Stacji Prób i Laboratorium Materiałów Fabryki Maszyn Elektrycznych "Brown-Boveri" w Żychlinie (1929-1931), potem był związany z Polskimi Zakładami "Skoda" w Warszawie (m.in. jako doradca techniczny, do 1938). W latach 1937-1944 prowadził doświadczalną wytwórnię maszyn elektrycznych, a po wojnie firmę "Mokomotor" w Warszawie.

Po II wojnie światowej zajął się również pracą dydaktyczną. Wykładał budowę i projektowanie maszyn elektrycznych w Szkole Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie (1945-1951), na Politechnice Łódzkiej (1947-1951) i Politechnice Warszawskiej (1953-1971). W 1950 na podstawie pracy Metoda obliczania obwodów magnetycznych maszyn trójfazowych z kwadratowymi blachami Stojana (promotor Eugeniusz Jezierski) obronił doktorat nauk technicznych na Politechnice Łódzkiej. Na Politechnice Warszawskiej kierował Zakładem Konstrukcji Maszyn Elektrycznych w Katedrze Maszyn Elektrycznych (1963-1970) oraz Instytutem Maszyn Elektrycznych (1970-1971), z tytułem profesora nadzwyczajnego od 1955, a zwyczajnego od 1962. Zakładem Maszyn Elektrycznych kierował również w Instytucie Elektrotechniki w Warszawie (1952-1961). W 1949 został powołany na członka-korespondenta Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Z prac naukowych prof. Kozłowskiego można wymienić:

• Porównanie konstrukcji silników trójfazowych (1946)
• O obliczaniu nagrzewania się maszyn elektrycznych (1948)
• Metoda obliczania ekonomicznych kształtów maszyn asynchronicznych (1953)
• Teoria optymalnych kształtów maszyn indukcyjnych (1955)
• Budowa maszyn indukcyjnych (1956)
• Silniki indukcyjne (1961, z Eugeniuszem Turowskim)

Źródła:

• Biogramy uczonych polskich, Część IV: Nauki techniczne, Wrocław 1988
• Andrzej Śródka, Uczeni polscy XIX-XX stulecia, tom II H-Ł, Aries, Warszawa 1995