Herb Wenezueli
Z Wikipedii
Herb Wenezueli został po raz pierwszy przyjęty 18 kwietnia 1836 roku i przeszedł od tamtego czasu drobne modyfikacje.
Oficjalnie zatwierdzono go 17 lutego 1954 roku. Tarcza herbowa jest podzielona na trzy pola w kolorach flagi narodowej. W lewym górnym polu pszenica na czerwonym tle symbolizuje jedność 20 stanów Wenezueli. W prawym górnym polu miecz, szabla i trzy lance są połączone wieńcem laurowym z dwoma flagami narodowymi. W dolnym polu, na niebieskim tle przedstawiono biegnącego białego dzikiego konia będącego symbolem niepodległości i wolności.
Nad tarczą znajdują się dwa rogi obfitości symbloizujące bogactwo, a wokół niej znajduje się gałązka oliwna oraz liść palmowy. Na dole znajduje się wstęga w kolorach flagi narodowej z napisem: 19 de April de 1810 Independencia, 20 de Febrero de 1859 Federación, República de Venezuela (hiszp. 19 kwietnia 1810 niepodległość, 20 lutego 1859 federacja, Republika Wenezueli).
W marcu 2006 roku Zgromadzenie Narodowe wprowadziło niewielkie modyfikacje w dotychczasowym herbie. Główną różnicą jest zmiana kierunku biegu konia.