Herbort z Fulmu

Z Wikipedii

Herbort z Fulmu, nm. Drost Herbrod von Fülme, z Weserberglandu (ur. ok. 1220 Fülme, zm. ok. 1300, Fulsztajn) – landwójt z Fülme (niższa szlachta).

Herbort z Fulmu przybył w orszaku biskupim z miejscowości Fülme (nad rzeką Wezerą – Westfalii (Porta Westfalica, Weserbergland) razem z liczną grupą osadników na Morawy oraz Śląsk. Odnotowany jako podstoli przy biskupie misyjnym ołomunieckim Brunonie z Schaumburgu (bp. Bruno, wcześniej biskupstwo Hamburga i Lubeki, jako proboszcz Graf Bruno von Schaumburg-Holstein, wyznaczany w roku 1245 przez króla czeskiego na funkcję kolonizatora i biskupa Ołomuńca (nm. Olmuetz) oraz Moraw, następnie kanclerz króla Przemysława Ottokara II. W roku (1241 uczestnik bitwy pod Legnicą), w roku 1253 razem z księciem Władysławem opolskim uczestniczył w wyprawie na Ruś Halicką przeciw księciu Danielowi Halickiemu, w roku 1255 otrzymuje od biskupa Brunona jako lenno miejscowość Porziczie, którą zamienia na własną siedzibę rodową zamek Fulmenstein. W roku 1278 bierze udział w wyprawie króla Przemysława II Otokara przeciw pogańskim Prusom, uczestnik bitwy pod Suchymi Krutami.

Herbort z Fulmu jest protoplastą jednego ze znaczniejszych rodów szlacheckich w Europie, którego wpływy siegają Moraw, Czech, Śląska i Polski. Razem z saskimi rycerzami przybyli następnie do Polski, Czech oraz na Węgry liczni osadnicy dając na tych ziemiach początek osadnictwa na prawie niemieckim. Potomstwo Herborta, siedmiu synów:

• Jan (Johannes von Kranowitz), II syn Herborta (po śmierci ojca wraca do Westfalii)
• Herbord II. de Traberch (de Traberger) – zginął w bitwie na Morawskim Polu 1278, razem z ojcem w Grazu 1264, miał syna Herborta Traberger de Fullinstein,
• Ekrik (Ekkerich, Eckerich) 1264, podział majątku w 1266, wójt Nysy do 1268, miał syna Johanna Eckericha, kanonik we Wrocławiu 1296-1316, oraz drugiego syna Heborta z Fulmu – giermek 1293-96, następnie Henryków na Śląsku, 1310 Fullstein, 1313 pan na Kranowicach,
• Detrzich (Dietrich) z Fulmu, cognatus, 1264,
• Dietrich 1255, w Ołomuńcu 1270-1317, proboszcz Brünn 1281,
• Hanning (Johannes), giermek 1251-66, rycerz 1268-88 w Minden, miał synów Waltera, Eckericha w 1284 w Hausbergen k/ Minden oraz Herborta Waltera w 1286 w Minden
• Konrad, podkomorzy opawaski 1281,
• Heinrich 1264, Notariusz w Opawie, następnie w Ołomuńcu 1316,

Potomkowie tego rodu podzielą się na kilka gałęzi jedna pozostanie na Morawach druga podzieli się w Polsce na dwie gałęzie Śląską oraz Wschodniomałopolską w Felsztynie, dochodząc do wysokich godności państwowych w I Rzeczypospolitej.

[edytuj] Zobacz też

• Herburtowie
• Hameln, 1284 początki wychodźstwa saskiego na Wschód Europy,
• Felsztyn
• Herburt