Hilary Ostrowski

Z Wikipedii

Hilary Ostrowski syn Józefa (urodzony 14 I 1788 - zmarł 6 X 1870). W 1839 roku otrzymał od cesarza Mikołaja I herb Dabrowo Korab.

Hilary Ostrowski był m.innymi: sekretarzem skarbu państwa Królestwa Polskiego, marszałkiem szlachty w guberni płockiej (w spisie szlachty zapisany pod pozycją jeden), tajnym radcą, urzędnikiem zasłużonym, właścicielem m.innymi majątku Tułowice koło Sochaczewa (w latach 1866-1870), załozycielem wsi Hilarów nieopodal Tułowic (wioska do dziś nosi tę nazwę).

Zamieszkały w Warszawie przy ulicy Śwętokrzyskiej 1327 B (dom Rozali Rzewuskiej). Wraz z innymi marszałkami szlachty podał się do dymisji 27 lutego 1861 r., w akcie protestu przeciwko 5 ofiarom śmiertelnych rozruchów w Warszawie. Oficjalnie, 5 maja 1861 roku, wraz ze zwinięciem działalności Heroldii - zwolniono wszystkich marszałków. Pochowany na cmetarzu parafialnym w Cieksynie, powiat Nowy Dwór Mazowiecki gdzie do dziś przetrwał jego nagrobek z piaskowca. Więcej informacji o Hilarym Ostrowskm można znaleźć w Archiwum w Sochaczewie.

Zapisany w Spisie Szlachty Królestwa Polskiego, z dodaniem krótkiej informacji o dowodach szlachectwa, Drukarnia Stanisława Strąbskiego, Warszawa 1851, s. 176.