Hiroshi Kawahara
Z Wikipedii
Hiroshi Kawahara (ur. 5 kwietnia 1858 w Ōmura, Nagasaki, zm. 1918 w Nagoja) był japońskim lekarzem i jednym z pierwszych japońskich neurologów. Jego prapradziadek Yûyû Kawahara był poetą, twórcą haiku.
Naukę rozpoczął w 1871 roku w Szkole Medycznej w Nagasaki, założonej w 1857 roku, za szogunatu Tokugawa. Szkołę prowadził holenderski chirurg Johannes Lijdius Catharinus Pompe van Meerdervoort (1829–1908). W 1874 roku szkołę zamknięto z politycznych powodów i Kawahara przeniósł się do Szkoły Medycznej w Tokio (obecnie Uniwersytet Tokio), gdzie uczył się m.in. od Erwina Bälza. Jako student zachorował na gruźlicę, mimo to w 1883 roku z wyróżnieniem ukończył edukację.
Wkrótce po otrzymaniu dyplomu Kawahara otrzymał katedrę profesora patologii i medycyny wewnętrznej w Szkole Medycznej Aichi (obecnie Szkołą Medyczna Uniwersytetu Nagoja). Pozostał na stanowisku do 1897 roku gdy zrezygnował z powodów zdrowotnych (gruźlica). Przez 14 lat urzędowania opracował system nauczania w szkole, kładąc nacisk na systematyczne uczenie, naukę rozpoznawania, semiologii, patologii i leczenia chorób neurologicznych.
W 1897 napisał pierwszy japoński podręcznik chorób układu nerwowego[1]. Książka liczyła 496 stron i zawierała liczne, własnoręcznie sporządzone przez Kawaharę ilustracje. Opisał w nim szczegółowo obraz kliniczny choroby Parkinsona, a także (opisany również w osobnej pracy[2])przypadek dwóch braci i brata ich matki z rodziny dotkniętej rodzinną atrofią mięśni, później opisaną jako zanik opuszkowo-rdzeniowy albo zespół Kennedy'ego-Altera-Sunga. Był to pierwszy opis tej choroby w piśmiennictwie światowym. W 1953 roku w jednej z pierwszych prac o tej chorobie, Takikawa przypomniał pionierską pracę Kawahary[3]. Badacze z Uniwersytetu Nagoya przebadali potomków rodziny badanej przez Kawaharę i potwierdzili rozpoznanie[4][5]. W 1901 roku na łamach Virchows Archiv przedstawił pracę "Ueber den Bruststich mit nachfolgender Luft-Einführung" poświęconą leczeniu gruźliczego zapalenie opłucnej[6]. Sam zmarł na gruźlicę w 1918 roku w Nagoja.
[edytuj] Prace
- Naika-ikou [Shinkeikeitou-hen] 1897.
Przypisy
- ↑ Kawahara H (1897) Naika-Ikô (Comprehensive Textbook of Internal Medicine), Vol 1, Neurology, Handaya Medical Publishers, Tokio
- ↑ Kawahara H (1897) A family of progressive bulbar palsy. Aichi Med J (16): 3–4
- ↑ Takikawa K (1953) A pedigree with progressive bulbar paralysis appearing in sex-linked recessive inheritance. Jpn J Genet 28: 116–125
- ↑ Mukai E (1980) Clinical features of bulbar-spinal muscular atrophy. Rinsho Shinkeigaku (Tokyo) 20:255–263
- ↑ Hirayama M,Hashizume Y, Takagi T et al (1988) An autopsy case of X-linked recessive bulbar-spinal muscular atrophy. Rinsho Shinkeigaku (Tokyo) 28:1131–1136
- ↑ Kawahara (1901) Ueber den Bruststich mit nachfolgender Luft-Einführung. Virchows Arch Pathol Anat Physiol Klin Med 164:507–540 DOI:10.1007/BF01925140
[edytuj] Bibliografia
- Kunio Tashiro. Historical Aspects of Parkinson's Disease in Japan. [w:] Proceedings of the 5th International Conference on the Progress in Alzheimer's and Parkinson's Disease, held from March 31st to April 5th, 2001, in Kyoto, Japan. Springer 2002, 315-319. ISBN 0306467631
- Takahashi A. [The founders of neurology. Moritz Heinrich Romberg and Hiroshi Kawahara]. Rinsho Shinkeigaku. 35, 12, 1313-22. 1996. PMID 8752387.
- Takahashi A. Hiroshi Kawahara (1858-1918). J Neurol. 248, 3, 241-2. 2001. PMID 11355164.
