Hiroszima, moja miłość
Z Wikipedii
| Hiroszima, moja miłość | |
| Oryginalny tytuł | Hiroshima mon amour |
| Gatunek | dramat |
| Kraj produkcji | Francja, Japonia |
| Język | francuski/japoński/angielski |
| Główne role | Emmanuelle Riva, Eiji Okada, Stella Dassas, Pierre Barbaud, Bernard Fresson |
| Data premiery | 10 czerwca 1959 |
| Czas trwania | 90 min |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Alain Resnais |
| Scenariusz | Marguerite Duras |
| Muzyka | Giovanni Fusco, Georges Delerue |
| Zdjęcia | Michio Takahashi, Sacha Vierny |
| Scenografia | Lucilla Mussini, Esaka, Antoine Mayo |
| Produkcja | Anatole Dauman, Samy Halfon |
| Od lat | 18 |
| Hiroszima, moja miłość na IMDb | |
Hiroszima, moja miłość (fr. Hiroshima mon amour, jap. 二十四時間の情事) - francusko-japoński film z 1959 w reżyserii Alaina Resnaisa na podstawie scenariusza Marguerite Duras. Film uznawany jest przez krytyków za początek tzw. nowej fali w kinie francuskim.
Film przedstawia historię Francuzki (Emmanuelle Riva) i Japończyka (Eiji Okada), którzy spotykają się w Hiroszimie kilka lat po zakończeniu II wojny światowej. Wywiązuje się między nimi krótki romans. Bohaterowie filmu opowiadają o swoich bolesnych doświadczeniach wojennych. Dla Japończyka było to zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę, na skutek czego życie stracili jego rodzice. Francuzka wspomina swój romans z niemieckim żołnierzem, który został zabity w przeddzień końca wojny. Ona sama została potępiona przez społeczność miasteczka, w którym żyła.
Film został nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz. Otrzymał też specjalne wyróżnienie podczas festiwalu w Cannes w 1959.
