HMS Iron Duke (1914)
Z Wikipedii
HMS Iron Duke | |
Historia | |
---|---|
Położenie stępki | 12 stycznia 1912 |
Wodowanie | 12 października 1912 |
Oddanie do służby | marzec 1914 |
Wycofanie ze służby | 1946 |
Status okrętu | sprzedany na złom |
Stocznia | Portsmouth |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | normalna: 25 000 ton pełna: 29 500 |
Długość | na linii wodnej: 187,5 m |
Szerokość | 27,5 m |
Zanurzenie | 9 m |
Napęd | 4 turbiny parowe Parsonsa, 4 śruby napędowe, 18 kotłów Babcock & Wilcox o mocy 29,000 KM |
Prędkość | 21,25 węzła |
Zasięg | 14 000 mil morskich przy 10 węzłach |
Załoga | 925 |
Uzbrojenie | 10 x 343 mm/45 (5xII) 12 dział 152 mm/45 w pojedynczych kazamatach; dwa działa przeciwlotnicze 76 mm/20 |
HMS Iron Duke - brytyjski pancernik, okręt główny typu Iron Duke, druga jednostka Royal Navy noszącą tą nazwę. Nosił nazwę pochodzącą od księcia Wellingtona. Służył jako jednostka flagowa Grand Fleet podczas I wojny światowej, także w czasie bitwy jutlandzkiej. Przez większą część tego konfliktu bazował, wraz z resztą Grand Fleet w Scapa Flow.
Okręt zwodowano 12 października 1912 w Portsmouth. Był pierwszą jednostką swojego typu. Po wejściu do służby jednostka dołączyła do Home Fleet jako okręt flagowy admirała sir George`a Callaghana. Krótko przed wybuchem walk Callaghan został zastąpiony przez Johna Jellicoe, który uczynił z "Iron Duke" okręt flagowy nowozorganizowanej Grand Fleet. Jedynym dużym starciem zbrojnym w którym wziął udział okręt w I wojnie światowej była bitwa jutlandzka (31 maja 1916). Służył wtedy w 2 Eskadrze Bojowej (ang. 2nd Battle Squadron). Później pancernik został na krótki czas flagowcem Davida Beatty, kiedy ten objął dowodzenie nad Grand Fleet pod koniec 1916. Jednak ten dowódca szybko przeniósł swój proporzec na HMS "Queen Elizabeth".
Po wojnie okręt został przeniesiony do Floty Śródziemnomorskiej, gdzie także służył jako jednostka flagowa, tym razem dla admirała sir Johna de Robecka. Okręt służył we Flocie Śródziemnomorskiej i brytyjskiej Flocie Atlantyku do 1929, gdy został przesunięty do rezerwy.
W 1931, po wejściu w życie ustaleń londyńskiego traktatu morskiego "Iron Duke" został rozbrojony i służył jako okręt szkolny dla artylerzystów. Z tego powodu usunięto wieże artylerii głównej B i Y oraz wyrzutnie torped, a zamontowano dwa 4 calowe działa przeciwlotnicze, a kolejne działa zostały zamontowane w miejsce wieży B. W 1939 dwudziałową wieżę kal. 4,5 cala zamontowano na wieży X. Podczas II wojny światowej okręt był używany jako okręt bazowy w Scapa Flow. W 1939 pancernik został zmuszony do wyrzucenia się na plażę podczas ataku lotniczego. Został ściągnięty z płycizny i służył dalej aż do zakończenia walk.
Stary okręt sprzedano na złom w 1946 i rozebrano w Glasgow w 1948. Dzwon okrętowy HMS "Iron Duke" znajduje się na wystawie w katedrze w Winchester .