HMS Nelson (1927)

Z Wikipedii

Historia
HMS Nelson

Położenie stępki	28 grudnia 1922
Wodowanie	2 września 1925
Oddanie do służby	10 września 1927
Wycofanie ze służby	luty 1948
Status okrętu	złomowany 1949
Stocznia	W.G. Armstrong, Newcastle
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 33 950 t pełna: 38 000 t
Długość	216,4 m
Szerokość	32,3 m
Zanurzenie	9,1-9,6 m
Napęd	8 kotłów opalanych olejem opałowym, 2 zespoły turbin parowych napędzających 2 śruby
Prędkość	23,5 węzłów
Zasięg	14300 mil morskich przy prędkości 12 węzłów
Załoga	1361-1640
Uzbrojenie	9 dział 406 mm 12 dział 152 mm 6 dział 120 mm 16-24 dział 40 mm (od 1943r. 48 dział 40mm, od 1944r. 64 działa 40mm 8-16 wkm 12,7 mm (od 1943r. 61-64 działka 20mm
Wyposażenie lotnicze	3 samoloty rozpoznawcze (do1943)
Galeria w Wikimedia Commons

HMS Nelson - pancernik typu Nelson. Jego bliźniaczym okrętem była jednostka HMS "Rodney"

[edytuj] Historia

HMS "Nelson" został zbudowany w stoczni W.G Armstrong w Newcastle. Wodowanie okrętu miało miejsce 2 września 1925, a oddanie do służby w Royal Navy 10 września 1927. "Nelson" zaczynał swoją karierę w Home Fleet i operował przede wszystkim na Atlantyku.

Po wybuchu II wojny światowej okręt został skierowany w okolice Szetlandów. Pod koniec września 1939r. uczestniczył w akcji ratowania uszkodzonego brytyjskiego okrętu podwodnego. Na początku października razem z bliźniaczym HMS "Rodney" usiłował przechwycić na Morzu Północnym niemiecki pancernik "Gneisenau". Miesiąc później znowu poszukiwał tego okrętu, który tym razem operował z bratem bliźniakiem "Scharnhorstem" i planował wydostać się na Atlantyk, aby paraliżować alianckie szlaki żeglugowe. Niedługo potem HMS "Nelson" wszedł na minę, co wykluczyło go z akcji do sierpnia 1940r. Po naprawie zdążył jeszcze wziąć udział w kampanii norweskiej (osłaniał lotniskowiec HMS "Furious"). Począwszy od 13 września, razem z bliźniakiem, stacjonował u południowych wybrzeży Anglii na wypadek niemieckiej inwazji. W styczniu 1941r. znowu szukał duetu "Scharnhorst"-"Gneisenau". W lipcu 1941r. razem z HMS "Rodney" operował na Morzu Śródziemnym, ochraniał m.i. konwój na Maltę. Podczas tej akcji otrzymał trafienie torpedą, co spowodowało przerwę w działaniach bojowych do kwietnia 1942r. Pod koniec sierpnia 1942r. ponownie operował z bliźniakiem na Morzu Śródziemnym, osłaniał konwoje na Maltę, a w listopadzie lądowanie aliantów w Afryce Północnej (operacja Torch). W lipcu 1943r. razem z HMS "Rodney", HMS "Warspite" i HMS "Valiant" wchodził w skład jednego z ugrupowań, które ubezpieczały desant na Sycylię (operacja Husky). Następnie uczestniczył w ostrzeliwaniu rejonu Reggio i patrolował zatokę Salerno (są to dwa miejsca gdzie wojska alianckie wylądowały na "włoskim bucie"). Na przełomie 1943/44 okręt przechodził mały remont, a w czerwcu 1944r. ostrzeliwał cele w Normandii. W czasie tego zadania wpadł na minę i ponownie musiał być remontowany, tym razem w USA. Po powrocie do Wielkiej Brytanii w 1945r. wysłano go na Pacyfik, gdzie brał udział w operacji na Malajach. Do metropolii powrócił w listopadzie.