Homofonia (językoznawstwo)

Z Wikipedii

Homofonia to fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.), przy czym poprzez tożsamość nie należy rozumieć całkowitej identyczności (która jest niemożliwa ze względu na charakterystykę budowy narządów mowy), a jedynie nierozróżnialność cech relewantnych danego segmentu językowego. Dzięki temu wyraz cukier wypowiedziany przez kobietę i wyraz cukier wypowiedziany przez mężczyznę są homofoniczne, ponieważ barwa głosu nie jest cechą relewantną.

Wyrazy homofoniczne mogą być homonimami, mogą też zachodzić między nimi różnice ortograficzne (np. morze - może, kod - kot, Bóg - Bug - buk, mieć - miedź), jednak wymawia się je identycznie. Homonimia może się pojawiać w zależności od kontekstu: wyraz miedź nie jest homonimem wyrazu mieć w wyrażeniu miedź barwiona.

W muzyce zobacz: faktura homofoniczna

Ze względu na powszechność homofonii w języku chińskim, wywiera ona ogromny wpływ na kulturę Państwa Środka. (por. Symbole chińskie, O Shi Shi, który jadał lwy)

Zobacz też: homonimia