Hryhorij Omelczenko
Z Wikipedii
Hryhorij Omelianowycz Omelczenko (ukr. Григорій Омелянович Омельченко) (ur. 4 maja 1951 w obwodzie połtawskim) – ukraiński polityk, z wykształcenia prawnik, absolwent Uniwersytetu Kijowskiego, kandydat nauk prawnych.
Po ukończeniu w latach 70. studiów rozpoczął pracę w Ministerstwie Wewnętrznych Spraw USRR, był też wykładowcą Akademii Spraw Wewnętrznych (szkoły dla milicjantów). Po uzyskaniu niepodległości pracował w Służbie Bezpieczeństwa Ukrainy, uzyskując stopień pułkownika, a w 2007 generała. W SBU doszedł w 1992 do stanowiska naczelnika wydziału zwalczania korupcji i przestępczości zorganizowanej.
Od 1994 nieprzerwanie sprawuje mandat deputowanego do Rady Najwyższej. Był przewodniczącym nadzwyczajnej komisji ds. zabójstwa Georgija Gongadze i zamachu na posła Ołeksandra Jeliaszkiewicza, a także członkiem komisji badającej próbę otrucia Wiktora Juszczenki.
Należał m.in. do Partii Sobór. Gdy jej lider Anatolij Matwijenko zdecydował o przejściu tego ugrupowania do Naszej Ukrainy, Hryhorij Omelczenko pozostał lojalny wobec Julii Tymoszenko. Z listy jej Bloku w 2006 i 2007 ponownie uzyskiwał mandat poselski, znajdując się w pierwszej dziesiątce kandydatów.
