Hunor i Magor

Z Wikipedii

Hunor i Magor (węg.: Hunor és Magor) według węgierskiej legendy byli przodkami Hunów i Węgrów.

Legenda ta opowiada o cudownym jeleniu (Csodaszarvas), którego owi dwaj książęta, Hunor i Magor usiłowali upolować. W czasie polowania, jeleń znika jednak bez śladu. Hunor i Magor słyszą nagle niebiańskie śpiewy i decydują się odnaleźć ich źródło, aż idąc ich tropem, docierają do jeziora, w którym kąpią się dwie przepiękne młódki. Dziewczęta zobaczywszy ich, uciekają z krzykiem, książęta galopują na koniach za nimi, doganiają je i natychmiast zakochują się w nich. Na końcu Hunor żeni się z jedną a Magor z drugą, żyją długo i mają liczne potomstwo. Potomkowie Hunora dają początek Hunom a Magora Madziarom (Węgrom).

Legenda ta nie odpowiada prawdzie historycznej, gdyż Hunowie i Węgrzy nie są ze sobą spokrewnieni. Tym niemniej Węgrzy chcą w nią wierzyć i m.in. dlatego imię Attila jest do dziś bardzo popularnym imieniem męskim na Węgrzech. To mylne powiązanie z Hunami jest też powodem, iż nazwa Węgier w licznych europejskich językach posiada ten rdzeń słowny: franuski: Hongrie; angielski: Hungary; staroniemiecki: Hungarn (obecnie: Ungarn).