Ignacy Świeży

Z Wikipedii

Ignacy Świeży (ur. 12 października 1839 w Kończycach Wielkich, zm. 22 października 1902 w Cieszynie) - ksiądz katolicki, polski działacz narodowy i oświatowy.

Syn Józefa, zagrodnika, i Marianny z Brzusków; brat Antoniego. Po studiach teologicznych w Ołomuńcu, w 1865 otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie był duszpasterzem w Racimowie i Bielsku. W 1873 założył Dziedzictwo bł. Jana Sarkandra i był jego prezesem do 1897. Jako działacz polskiego ruchu narodowego w latach 1878 - 1902 był posłem do śląskiego Sejmu Krajowego w Opawie. Był także współzałożycielem Związku Śląskich Katolików i Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego. Był autorem kilku powieści i kolekcjonował anegdoty, przysłowia i pieśni ludowe. Tłumaczył z języka niemieckiego i francuskiego. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie. Jego imię nosi jedna z cieszyńskich ulic.

[edytuj] Wybrane publikacje

• O męstwie chrześcijańskim (1874)
• Nauka o cieple dla ludu polskiego (1875)
• Istnienie Boga i dusza ludzka (1876)
• Bogumił Jan (1889)
• Kto by się tego spodziewał (1892)
• Braciszek Renał (1892)
• Powieści z życia i historii (1893)
• Na pamiątkę dwudziestopięcioletniego jubileuszu Dziedzictwa bł. Jana Sarkandra (1898)

[edytuj] Bibliografia

• Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 2, Cieszyn 1995, s. 237-238.
• Rosner E., Cieszyńskie okruchy literackie, Cieszyn 1983, s. 22-24.