Ignacy Kruszewski
Z Wikipedii
Ignacy Marceli Kruszewski (ur. 6 stycznia 1799 woj. kaliskie - zm. 25 grudnia 1879 Gogolewo), polski generał, generał brygady belgijski. Bohater narodowy Polski oraz Belgii, pochowany na cmentarzu w Gogolowie (woj.podkarpacke). Przez cmentarz, na którym jest pochowany przebiega szlak turystyczny żółty z G. Chełm do Kolaczyc.
Wychowanek Korpusu Kadetów w Kaliszu. Od 1820 w armii Królestwa Polskiego, m. in. adiutant gen. Z. Kurnatowskiego. W powstaniu listopadowym adiutant Naczelnego Wodza, uczestnik znaczących bitew. W ostatniej fazie powstania pułkownik i dowódca Brygady Piechoty w Korpusie gen. G. Ramorino. Przeszedł z nim kordon austriacki i później emigrował na zachodzie. Od 1832 w służbie belgijskiej. Położył duze zasługi przy organizacji nowo powstającej armii. Generał z 1842. Typowany na dowódcę powstania w 1848 w Wielkopolsce. Po zapoznaniu sie ze stanem przygotowań odmówił przyjęcia funkcji. Pod naciskiem Prus i Rosji zdymisjonowany w 1852 za popieranie i propagandę spraw polskich. Powrócił do kraju.
W 1863 mianowany przez Rząd Narodowy Naczelnym Wodzem sił powstańczych. Nominacji nie przyjął, mimo to aresztowany przez Austriaków w Krakowie i wydalony z granic Austro-Węgier.
Powrócił do kraju dzięki wstawiennictwu kóla Belgii Leopolda I i zamieszkał w Gogolewie.
W wiele lat po zakończeniu służby w dowód uznania zasług otrzymał od władz belgii wysokie odznaczenie państwowe.
Autor "pamiętników z wojny 1830-31' wydanych w 1890.
18 stycznia 1842 roku w Otorowie poślubił Eufrozynę Moszczeńską herbu Nałęcz, córkę Michała i Febronii z Szołajskich[1].
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.
