Iloczyn Wallisa
Z Wikipedii
W matematyce iloczyn Wallisa dla π, zapisany w 1655 przez Johna Wallisa ma postać
Spis treści |
[edytuj] Dowód
Na początku, zauważmy, że pierwiastki są postaci . Postępując analogicznie jak w teorii wielomianów, przedstawmy sinus jako nieskończony iloczyn czynników dwumiennych, określonych ich pierwiastkami:
- , gdzie k jest pewną stałą.
Aby znaleźć granicę , bierzemy granicę po obu stronach:
Korzystając z faktu, że:
otrzymujemy . Następnie otrzymujemy wzór Eulera-Wallisa dla funkcji sinus:
Podstawiamy
[edytuj] Związek ze wzorem Stirlinga
Według wzóru Stirlinga
jako n → ∞. Rozważmy teraz skończone przybliżenia iloczynu Wallisa otrzymanych poprzez branie k pierwszych wyrazów iloczynu:
pk może być zapisane jako
Podstawiając w równaniu przybliżenie Stirlinga zarówno dla k! jak i dla 2k! można, po krótkich obliczeniach, zauważyć, że pk zbiega do π/2 przy k → ∞.