Immunoglobuliny M

Z Wikipedii

Schemat budowy pentamerycznego przeciwciała IgM
Niebieski - łańcuchy ciężkie
Żółty - łańcuchy lekkie
Ciemnożółty/niebieski - regiony zmienne (na końcach łańcuchów znajdują się miejsca wiążące)
Jasnożółty/niebieski - regiony stałe
Zielone - mostki disulfidowe
Czarny - łańcuch J

Immunoglobuliny M (IgM) – gamma globuliny produkowane przez plazmocyty. Stanowią klasę przeciwciał zawierających łańcuch ciężki o wzorze domen: VH + CH1 + CH2 + CH3 + CH4 + ogon (jak widać, przeciwciała te nie zawierają regionu zawiasowego). IgM praktycznie nie występują w formie monomerycznej, nie wykazują też zmienności izotypowej, więc nie można wydzielić podklas. Typowa cząsteczka IgM jest pentamerem mającym kształt "płatka śniegu", który po połączeniu zmienia się w kształt "kraba". Ze względu na pentameryczną formę, IgM bardzo dobrze aktywują dopełniacz, chociaż wykazują niskie powinowactwo do antygenu. Przeciwciała te występują praktycznie tylko w odpowiedzi pierwotnej lub w przypadku pobudzenia antygenami grasiczoniezależnymi, pełnią także funkcję przeciwciał wielospecyficznych. Były to prawdopodobnie pierwsze przeciwciała, które pojawiły się w filogenezie, jako pierwsze pojawiają się także w ontogenezie. Wzrost miana IgM u człowieka świadczy o ostrym procesie chorobowym, np. boreliozie, toksoplazmozie, marskości wątroby.

Do IgM należą izoaglutyniny antyA i antyB (przeciwciała układu ABO).

To jest tylko zalążek artykułu związanego z immunologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.