Indochine
Z Wikipedii
| Indochine | |
| Rok założenia | 1981 |
| Pochodzenie |  Francja |
| Gatunek | rock, nowa fala |
Indochine - francuski zespół rockowy założony w maju 1981 roku przez wokalistę i gitarzystę Nicola Sirkisa i gitarzystę Dominique Nicolas.
Spis treści |
[edytuj] Skład
- Nicola Sirkis (wokal, gitara, klawisze od 1981)
- Marc Eliard (bass od 1992)
- Boris Jardel (gitara od 1998)
- Mr Shoes (François Soulier) (perkusja od 2002)
- Mathieu (klawisze od 2006 [tylko na żywo])
- Oli de Sat (Olivier Gérard) (klawisze i gitara od 2002 [tylko na żywo])
[edytuj] Byli członkowie
- Stéphane Sirkis (gitara i klawisze od 1982 do śmierci w 1999 roku)
- Dimitri Bodianski (saksofon w latach 1981-1988)
- Dominique Nicolas (gitara w latach 1981-1994)
- Arnaud Devos (perkusja w latach 1985-1986)
- Diego Burgar (bass w 1988 [tylko na żywo])
- Jean-My Truong (perkusja w latach 1988-1994)
- Philippe Eidel (akordeon w 1992)
- Jean Pierre Pilot (klawisze w latach 1994-2001)
- Alexandre Azaria (gitara w latach 1995-1997)
- Monsieur Tox (gitara w latach 1996-1997)
- Monsieur Yann (perkusja w latach 1996-1998)
- Matthieu Rabatté (perkusja w latach 1999-2002)
- Monsieur Frédéric (Frédéric Helbert) (klawisze w latach 2002-04)
[edytuj] Historia
Zespół powstał w maju 1981 roku jako duet a panowie szybko napisali piosenki i skomponowali muzykę. Równie szybko dołączył do nich Dimitri Bodianski, kuzyn jednego z przyjaciół Nicola i w tym składzie 29 września 1981 dali pierwszy koncert w paryskiej kawiarni "Le Rose bonbon". Ten krótki występ zapewnił im kontrakt z wytwórnią płytową i już w listopadzie nagrali pierwsze single- 'Dizzidence Politik' i 'Françoise', które co prawda zostały zauważone przez krytyków, ale zyskały niewielkie zainteresowanie publiczności. W poł roku później do oficjalnego składu dołączył brat bliźniak Nicola- Stéphane.
W kwietniu 82 zespół supportował na scenie Taxi Girl, ale rosnące zainteresowanie skłoniło management wspomnianych do podziękowania im za współpracę na paryskiej trasie. Wtedy Indochine zachęceni sukcesami na żywo wydali debiutancki album L'aventurier, który sprzedał sie w ponad 250 tys. egzemplarzy, zyskując uznanie zarówno krytyki jak i publiczności. Następny rok przyniósł nowy krążek Le péril jaune dzięki któremu w 84 roku udali się na trasę po całej Francji. Wtedy usłyszała o nich również Skandynawia. Sprzedaż trzeciej płyty zatytuowanej po prostu 3 sięgnęła 750 tys. kopii a Serge Gainsbourg reżyserując video do piosenki Tes yeux noirs, zapewnił im kolejny sukces.
Czwarty z kolei album 7 000 Danses, z założenia mniej komercyjny, sprzedał się już o wiele gorzej, krytycy zarzucali Indochine, że kopiują styl The Cure. Nie przeszkodziło to jednak zespołowi udać się w marcu 88 roku na światową trasę koncertową, podczas której dotarli między innymi do Kanady i Peru, gdzie jak się okazuje sprzedali więcej albumów niż Madonna. Wykończeni wielomiesięczną trasą zrobili sobie przerwę i piąty album Le Baiser został wydany dopiero w 1990 roku. Już bez Dimitri Bodianski'ego, który odszedł z zespołu zaraz po zakończeniu światowej trasy. Muzyka Indochine ewoluowała i okazało się, że nie ma w zespole miejsca dla saksofonu, poza tym Dimitri miał wkrótce zostać ojcem i żona wolała mieć go przy sobie. Mimo wszystko muzyk do tej pory udziela się w zespole podczas występów na żywo.
W 1991 dla uczczenia 10 rocznicy powstania Indochine wydali kompilację dotychczasowych singli Le Birthday Album, która zawierała hitowy choć przypadkowo niefortunny nowy singel La Guerre est finie. Tytuł ten oznacza 'wojna się skończyła', a w tym właśnie czasie wybuchła wojna w Zatoce Perskiej, przez co piosenka została zbojkotowana przez francuskie rozgłośnie radiowe. Szósty album studyjny Un Jour Dans Notre Vie, ujrzał światło dzienne w 1993 roku, ale nie przyniósł poprawy. Francuskie radia nadal nie grały ich muzyki a krytycy z maniackim uporem piętnowali za podobieństwo do The Cure. Mimo tego zespół nie zawiesił działalności i ku uciesze wcale licznej grupy fanów gra do dziś.
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Albumy studyjne:
- L'Aventurier (1982)
- Le Péril Jaune (1983)
- 3 (1985)
- 7000 Danses (1987)
- Le Baiser (1990)
- Un Jour Dans Notre Vie (1993)
- Wax (1996)
- Dancetaria (1999)
- Nuits Intimes (2001)
- Paradize (2002)
- Alice et June (2005)
[edytuj] Albumy live
- Indochine Au Zenith (1986)
- Radio Indochine (1994)
- Indo Live (1997)
- 3.6.3 (2004)
- Hanoi (2007)
[edytuj] Kompilacje
- Le Birthday Album (1991)
- Unita (1996)
- Les Versions Longues (1996)
