Indukcja elektryczna

Z Wikipedii

Indukcja elektryczna - w fizyce wielkość używana do opisu pola elektrycznego, występuje między innymi w równaniach Maxwella.

[edytuj] Definicja

Indukcja elektryczna D jest zdefiniowana jako

Jeśli P jest liniową funkcją E, co zachodzi dla większości materiałów, może być wyrażona w postaci:

Wówczas

czyli

gdzie:

• E - natężenie pola elektrycznego,
• - przenikalność elektryczna próżni,
• P - polaryzacja elektryczna materiału.
• przenikalność elektryczna materiału.

Dla liniowych i izotropowych substancji przenikalność elektryczna jest stałą.

W ośrodkach nieliniowych przenikalność elektryczna zależy od natężenia pola elektrycznego, może także zależeć od wcześniejszych wartości natężenia pola elektrycznego (histereza), takie własności wykazują ferroelektryki.

W ośrodkach anizotropowych wektory natężenia i indukcji pola elektrycznego mogą nie być równoległe, przenikalność elektryczna nie jest wówczas stałą a tensorem. Oznacza to, że w ośrodku takim przenikalność ma różne wartości w różnych kierunkach. To pociąga za sobą różnicę w prędkości rozchodzenia się światła (patrz związek powyżej) – a zatem i współczynnika załamania – zależnie od kierunku polaryzacji światła. Zjawisko to nazywa się podwójnym załamaniem albo dwójłomnością. Spośród substancji naturalnych zjawisko dwójłomności wykazuje między innymi kalcyt.

[edytuj] Jednostka

Jednostką indukcji elektrycznej w układzie SI jest kulomb na metr kwadrat (C/m²).