Inna (film)
Z Wikipedii
| Inna | |
| Gatunek | dramat psychologiczno-obyczajowy dla młodzieży |
| Kraj produkcji | Polska |
| Język | polski |
| Główne role | Barbara Bartyńska (Danka) |
| Data premiery | 21 grudnia 1976 |
| Czas trwania | 78 minut |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Anna Sokołowska |
| Scenariusz | Irena Jurgielewiczowa, Anna Sokołowska |
| Muzyka | Jerzy Matuszkiewicz |
| Zdjęcia | Jacek Korcelli |
| Montaż | Zenon Piórecki |
| Produkcja | Studio Filmowe Kadr |
| Inna na Filmweb.pl | |
| Inna na FilmPolski.pl | |
| Inna na IMDb | |
Inna - film psychologiczny dla młodzieży produkcji polskiej w reżyserii Anny Sokołowskiej z 1976. Film jest ekranizacją książki "Inna ?" Ireny Jurgielewiczowej - kontynuacji książki "Ten obcy".
[edytuj] Treść
Główną bohaterką filmu jest piętnastoletnia Danka (Barbara Bartyńska)- wychowanka Domu Dziecka w Warszawie. Zaproszona przez obcych ludzi (państwa Pietrzaków) przyjeżdża na Święta Bożego Narodzenia do malowniczej górskiej miejscowości - Jurocina. W domu oprócz syna gospodarzy Mariana zastaje ich bratanka - Julka. Niedługo ma pojawić się też ideał obu chłopców - Zenek (Jacek Zejdler), którego poznali na letnich wakacjach.
W domu trwają już przygotowania do świąt, zaproszona do pomocy Danka początkowo nieufnie i niechętnie, potem z rosnącym zapałem - włącza się do zajęć.
Danka przypadkiem słyszy jak Marian i Julek zastanawiają się co jej kupić pod choinkę,Nie mając pieniędzy, kradnie ze sklepu samoobsługowego drobiazgi dla chłopców. W momencie kradzieży zostaje zauważona przez pewnego młodego człowieka, który podąża za nią na ulicę i przestrzega przed konsekwencjami takiego złego czynu. Danka jednak ignoruje go - ukradzione prezenty kładzie pod choinkę, ciesząc się radością obdarowanych chłopców.
Następnego dnia na świąteczny obiad przybywa długo oczekiwany Zenek. Ku swemu przerażeniu Danka poznaje w nim świadka swej kradzieży. Zenek przed nikim nie zdradza jej tajemnicy, jednak Danka potajemnie ucieka. Chłopcy, po długim poszukiwaniu odnajdują ją na dworcu i w ostatniej chwili zabierają z pociągu do domu.
Okres świąt minął. Danka wraca do Warszawy. Chłopcy pomagają jej w nawiązaniu znajomości z ich wakacyjną przyjaciółką - Ulą (Katarzyna Pawlak), która zakochana w Zenku gotowa jest zrobić wszystko, o co ją tylko poprosi. Ula mieszkając z ciągle zapracowanym ojcem (Leonard Pietraszak) - odczuwa brak kogoś bliskiego, marzy o poznaniu bliskiej przyjaciółki. Pierwsze spotkanie dziewczynek nie rokuje niczego dobrego - nieufność Danki i jej celowa szorstkość przeraża wrażliwą i subtelną Ulę. Na szczęście taktowne postępowanie Uli przełamie w końcu opory Danki - to właśnie jej opowiada historię swego smutnego życia i zwierza się z kompromitującego uczynku w sklepie.
Marian przejeżdżając pociągiem przez Warszawę, wysiada na kilka minut, by zobaczyć się z Danką; na peronie zastaje jednak tylko Ulę. Jest zawiedziony, od dawna bowiem darzy Dankę dużą sympatią. Danka, która obserwuje ich z pobliskiego mostu, dopiero w ostatniej chwili decyduje się podejść.
