Innowacja językowa
Z Wikipedii
Innowacja językowa to celowe odstępstwo od normy językowej w mowie bądź piśmie, popierane przez językoznawców i uznane przez nich za zasadne.
Przykładem takiej innowacji w języku polskim jest dokonująca się obecnie zmiana pisowni w zapożyczonych wyrazach, np. serfowanie (zamiast surfowanie).
Innowacje językowe można dzielić dwojako:
a) ze względów formalnych:
- innowacje fonetyczne
- innowacje gramatyczne (fleksyjne i składniowe)
- innowacje leksykalne (słowotwórcze, wyrazowe, semantyczne i frazeologiczne)
- innowacje stylistyczne
b) ze względów funkcjonalnych:
- innowacje uzupełniające (służą wypełnieniu braków w systemie nazewniczym, np. walentynki, dekomunizacja; zaspokajają nową potrzebę wyrażenia stanów emocjonalnych, np. oszołom, superatrakcyjny)
- innowacje regulujące (służą usuwaniu z języka zjawisk wyjątkowych, dotyczą głównie systemu gramatycznego, np. forma gałęziami)
- innowacje rozszerzające (rozszerzają zakres stosowania schematu gramatycznego, np. cztery dziewczęta zamiast czworo dziewcząt)
- innowacje alternatywne (tworzą alternatywne określenia dla tego samego zjawiska np. lider obok dawnego przywódca)
- innowacje nawiązujące (tworzą nowe formy językowe w analogii do form już istniejących, np. zachrystia - od Chrystus, zamiast poprawnego zakrystia)
- innowacje skracające (służą ekonomizacji języka, np. inż., Pekao)
- innowacje precyzujące (mają charakter ściśle znaczeniowy; służą usuwaniu zbędnych synonimów, np. wieczorny i wieczorowy)
Zobacz też: błąd językowy, kultura języka, zmiana językowa
