Inoceramus
Z Wikipedii
Inoceramus | |
Inoceramus sp. |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | mięczaki |
Gromada | małże |
Podgromada | Pteriomorphia |
Rząd | Praecardioida |
Rodzina | Inoceramidae |
Rodzaj | †Inoceramus |
Nazwa systematyczna | |
Inoceramus | |
Sowerby, 1814 |
Inoceramus - wymarły rodzaj morskich małży żyjący w okresie juraskim i kredowym.
Posiadały kalcytowe muszle o wydłużonym kształcie, z ornamentacją w postaci koncentrycznych względem dzioba żeberek. Niektóre gatunki osiągały wielkie, jak na małże rozmiary, przekraczając 1 metr. Okaz z gatunku Inoceramus (Sphenoceramus) steenstrupi o długości 178 cm znaleziony na Grenlandii jest największym małżem świata [1] i [2].
Znaczenie: Skamieniałości różnych gatunków Inoceramus są jednymi z najbardziej podstawowych skamieniałości przewodnich w datowaniu albu i późnej kredy. Wiele gatunków klasyfikowanych wcześniej do rodzaju Inoceramus obecnie jest zaliczanych do pokrewnych rodzajów (np. Cremnoceramus)
Występowanie: Rodzaj kosmopolityczny: Ameryka Północna, Europa, Azja. W Polsce powszechny we wszystkich rejonach odsłonięć kredy, a więc głównie w Polsce południowej.
Wybrane gatunki z Polski o dużej wartości stratygraficznej:
- Inoceramus cuvierii
- Inoceramus lamarcki
- Inoceramus labiatus
- Inoceramus crippsi
Przypisy
[edytuj] Bibliografia:
- U. Lehmann & G. Hillmer, 1991: Bezkręgowce kopalne. Wyd. Geologiczne, Warszawa.