Instrukcja wywołania
Z Wikipedii
Instrukcja wywołania jest to instrukcja, w danym języku programowania, powodująca wywołanie (i w konsekwencji wykonanie) określonego podprogramu.
[edytuj] Stosowanie instrukcji wywołania
Instrukcja wywołania powoduje wykonanie określonego podprogramu:
- procedury
- funkcji – poza wyrażeniem – a więc z odrzuceniem (ignorowaniem) wartości zwracanej przez funkcję, o ile dany język programowania dopuszcza taką konstrukcję
- metody.
Podczas wykonania instrukcji wywołania następuje odpowiednie skojarzenie ewentualnych (jeżeli występują) argumentów wywołania z parametrami podprogramu (określonymi w jego deklaracji), a następnie wykonanie instrukcji zawartych w podprogramie. Po wykonaniu w ciągu instrukcji podprogramu, instrukcji wyjścia, następuje przejście do instrukcji występującej bezpośrednio po instrukcji wywołania (przy normalnym wyjściu z podprogramu).
[edytuj] Postać instrukcji wywołania
- bez słowa kluczowego
nazwa_podprogramu[([lista_argumentów])]
języki programowania: Ada, C, C++, Forth, Icon, Logo, Modula 2, Pascal, Simula 67
- po słowie kluczowym
- CALL nazwa_podprogramu[([lista_argumentów])]
języki programowania: Asembler, Fortran, PL/1, PL/M, Visual Basic - EXEC nazwa_podprogramu[([lista_argumentów])]
języki programowania: COMAL - DO PART numer, DO STEP numer.etykieta
języki programowania: Jean, JOSS - GOSUB <numer | etykieta>
języki programowania: Basic, Visual Basic - PERFORM nazwa
języki programowania: Cobol
- CALL nazwa_podprogramu[([lista_argumentów])]