Irem

Z Wikipedii

Irem, Iram, często określany jako Irem o tysiącu filarów (ar. إرَم ذات العماد Iramu ḏāt al-`imād) - zaginione miasto na pustyni Rub al-Chali, w dzisiejszym Omanie. Miasto istniało od III tysiąclecia p.n.e do początków naszej ery, słynęło z pałaców i świątyń o pozłacanych kolumnach.^[1] Głównym partnerem handlowym Iremu była Ebla w Syrii. Mieszkańcami Iremu byli ludzie z plemienia 'Ad, przez Ptolemeusza zwani Ubarytami.

Według Koranu (11:50-60; 89:6-8) Iram został zniszczony ponieważ jego mieszkańcy, zajmujący się okultyzmem i oddający cześć kamiennym bożkom, nie nawrócili się pomimo ostrzeżeń proroka Huda. Również w biblijnej Księdze Rodzaju, "Iram" jest imieniem wodza Edomitów. Warto zauważyć, że imiona w genealogiach Starego Testamentu są zazwyczaj nazwami ludów lub krain.

Uczeni zachodni uważali Irem, wspominany w opowieściach Beduinów i na tabliczkach klinowych, za miasto mityczne, zanim jego ruiny zostały odkryte przez angielskiego archeologa Nicholasa Clappa.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Ludy `Ad i Ubar - Atlantyda pustyni. Artykuł Haruna Yahyi (en)

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu historycznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.