Ireneusz Paliński

Z Wikipedii

Ireneusz Paliński (ur. 13 maja 1932 w miejscowości Nużewo k. Ciechanowa, zm. 9 lipca 2006 w Warszawie), sztangista, mistrz olimpijski i mistrz świata.

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Rzymie 1960 zdobył złoty medal w podnoszeniu ciężarów w wadze półciężkiej (do 82,5 kg) wynikiem 442,5 kg (wyciskanie 130 kg, rwanie 132,5 kg, podrzut 180 kg). Brązowym medalistą został wówczas Jan Bochenek.

Paliński został brązowym medalistą kolejnej olimpiady. Na igrzyskach w Tokio 1964 zajął trzecie miejsce w wadze lekkociężkiej (do 90 kg) z wynikiem 467,5 kg.

Był mistrzem świata w kategorii lekkociężkiej z 1961, czterokrotnym wicemistrzem (1959 - kat. półciężka, 1962, 1963 i 1966 - kat. lekkociężka) i brązowym medalistą (1958, kat. półciężka).

Podczas Mistrzostw Europy wywalczył złoty medal (1961 kat. lekkociężka), sześć srebrnych {1958, 1959 i 1960 - kat. półciężka oraz 1962, 1963 i 1966 - kat. lekkociężka) i jeden brązowy (1957, kat. półciężka).

Zdobył dziewięć tytułów mistrza Polski.

Siedmiokrotnie bił rekordy świata (sześciokrotnie w podrzucie i raz w trójboju).

Zwycięzca plebiscytu "Przeglądu Sportowego na najlepszych sportowców Polski z 1961 (w 1960 zajął w tym plebiscycie 3. miejsce).

Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie.

[edytuj] Link zewnętrzny:

Sylwetka na portalu olimpijskim PKOl