IRR

Z Wikipedii

IRR (ang. Internal Rate of Return) – wewnętrzna stopa zwrotu.

Metoda oceny efektywności ekonomicznej inwestycji rzeczowej, a także wskaźnik finansowy wyznaczony w oparciu o tę metodę.

Jako metoda IRR należy do kategorii dynamicznych metod oceny projektów inwestycyjnych. Uwzględnia ona zmiany wartości pieniądza w czasie i jest oparta o analizę zdyskontowanych przepływów pieniężnych.

Jako wskaźnik IRR jest stopą dyskontową, przy której wskaźnik NPV=0. Obliczenie wartości IRR polega więc na znalezieniu takiej wartości stopy dyskontowej r, która spełnia warunek:

gdzie:

• CF_t - przepływy gotówkowe w okresie t,
• r - stopa dyskonta,
• I₀ - nakłady początkowe,
• t - kolejne okresy (najczęściej lata) eksploatacji inwestycji

Powyższa formuła ma zastosowanie przy stałej stopie dyskonta w rozpatrywanym okresie. W przypadku ogólnym, gdy stopa ta nie jest stała, saldo przepływów finansowych należy dyskontować odrębnie dla każdego okresu z daną stopą dyskonta.

Wady metody IRR:

• Odrzuca lub aprobuje tylko pojedyncze projekty.
• Trudności w hierarchizowaniu przedsięwzięć o różnej skali.
• Nie może być stosowana do oceny inwestycji o niekonwencjonalnym przepływie pieniędzy.

[edytuj] Zobacz też

• NPV
• stopa dyskonta
• rzeczywista roczna stopa oprocentowania

To jest tylko zalążek artykułu związanego z ekonomią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.