Iván Valenciano
Z Wikipedii
Iván René Valenciano (ur. 18 marca 1972 w Barranquilli), piłkarz kolumbijski grający na pozycji napastnika. Mierzy 176 cm wzrostu, waży 75 kg. Nosi przydomek "El Gordito de Oro" (Złoty Gruby Człowiek).
[edytuj] Kariera klubowa
Valenciano pochodzi z miasta Barranquilla. Jest wychowankiem tamtejszego klubu Atletico Junior Barranquilla, w barwach którego zadebiutował już w 1988 w Copa Mustang (miał wówczas 16 lat). Do pierwszego składu przebił się w 1990 roku i jako 18-latek robił furorę w lidze. Zdobył 9 goli, ale był to dopiero zwiastun dalszej skuteczności Ivana. W 1991 roku 19-letni Valenciano uzyskał aż 30 goli w lidze dla Atletico i tym samym został królem strzelców ligi. Dobra gra i wysoka skuteczność spowodowała, iż latem 1992 roku Ivan trafił do Europy. Został zawodnikiem włoskiej Atalanty Bergamo. Tam jednak nie potrafił przebić się do pierwszego składu i zagrał jedynie w 5 meczach Serie A i po roku wrócił do Barranquilli. W Kolumbii odzyskał skuteczność i w 1993 roku jego 18 goli znacznie przyczyniło się w zdobyciu mistrzostwa kraju przez Atletico Junior. Sukces ten klub powtórzył w 1995 roku, a Ivan po raz drugi w karierze został królem strzelców ligi, tym razem strzelając 24 bramki. W 1996 znów był najlepszym strzelcem ligi z 36 golami na koncie.
Zimą 1997 Ivan wyjechał do Meksyku, gdzie najpierw przez pół sezonu grał w CD Veracruz (6 goli w lidze), a następnie przez kolejne półtora w Monarcas Morelia (5 goli w sezonie 1997/1998 i 4 w sezonie 1998/1999).
W 1999 roku Valenciano wrócił do ojczyzny. Poł sezonu spędził w macierzystym Atletico Junior, ale szybko przeniósł się do Independiente Medellin. Tam znów popisał się wysoką skutecznością, gdy zdobył 24 gole w lidze, strzeleckim dorobkiem ustępując jedynie Sergio Galvánowi Reyowi (26 bramek). W 2000 roku Valenciano dość niespodziewanie przeszedł do słabszego zespołu, Atletico Bucaramanga. Od tego czasu niemal co roku zmieniał klub. Najpierw trafił do Deportivo Cali, a następnie do brazylisjkiej Gamy. W 2002 roku był piłkarzem Realu Cartagena, który jednak spadł do Primera B Colombiana. W 2003 roku Valenciano trafił do Quindio Armenia, w którym spędził półtora sezonu. Jeszcze w tym samym roku na rundę trafił do ekwadorskiego Olmedo Riobamba. W 2005 roku Valenciano grał w stołecznym Millonarios Bogota, z którym zakończył sezon na 14. miejscu. Od 2006 roku Ivan jest zawodnikiem po raz kolejny zawodnikiem Atletico Junior Barranquilla.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W 1992 roku Valenciano był członkiem olimpijskiej reprezentacji Kolumbii na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie. Był tam podstawowym zawodnikiem, jednak nie pomógł zespołowi w wyjściu z grupy.
W pierwszej reprezentacji Kolumbii Valenciano zadebiutował jeszcze w 1991 roku, 15 lipca poczas turnieju Copa América 1991, w przegranym 0:1 meczu z Urugwajem. Kolumbia zajęła wówczas 4. miejsce w tym turnieju. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Francisco Maturanę na Mistrzostwa Świata w USA. Tam zagrał w jednym meczu – w 46. minucie meczu z USA wszedł na boisko za Faustino Asprillę, ale nie potrafił zapobiec porażce 1:2, po której Kolumbia odpadła z turnieju.
W reprezentacji Valenciano grał do 2001 roku i przez ten okres rozegrał łącznie 29 meczów i zdobył 13 goli.
1 Córdoba • 2 Escobar • 3 Mendoza • 4 Herrera • 5 Gaviria • 6 Gómez • 7 de Ávila • 8 Lozano • 9 Valenciano • 10 Valderrama • 11 Valencia • 12 Mondragón • 13 Ortiz • 14 Álvarez • 15 Perea • 16 Aristizábal • 17 Serna • 18 Cortés • 19 Rincón • 20 Pérez • 21 Asprilla • 22 Pazo • trener: Maturana
