Izmael (syn Netaniasza)

Z Wikipedii

Izmael, syn Netaniasza - postać starotestamentowa pojawiająca się w Księdze Jeremiasza, rozdziałach 40 i 41. Morderca namiestnika Godoliasza. Wraz z towarzyszami wymordował także zwolenników namiestnika, Babilończyków, żołnierzy oraz siedemdziesięciu pielgrzymów przybyłych w pochodzie żałobnym (oszczędził dziesięciu z nich, gdyż ci obiecali mu dostarczenie żywności). Ciała pomordowanych wrzucił do cysterny. Po dokonanej na polecenie Baalisa, króla Ammonitów, zbrodni uprowadził mieszkańców Mispa oraz członkinie rodziny królewskiej. Wystąpił przeciw niemu Jochanan wraz z dowódcami wojskowymi i większością pozostawionych w ojczyźnie mieszkańców Judy. Pozbawiony nadziei na zwycięstwo zbiegł wraz z ośmioma towarzyszami do kraju Ammonitów.

Niektórzy komentatorzy biblijni uważają, że Izmael nie działał jedynie na polecenie króla Baalisa, lecz zamierzał ukarać Godoliasza, którego uważał za zdrajcę z powodu kolaboracji z Babilończykami.