Józef Błachnio (historyk)

Z Wikipedii

Józef Błachnio (ur. 21 sierpnia 1912 w Symferopolu, zmarł 27 listopada 1968 w Chełmnie) - historyk, krajoznawca, działacz społeczny.

Był synem Władysława Błachnio, robotnika i Domicelli z d. Buiłek. Od 1922 r. mieszkał w Grudziądzu. Po II wojnie światowej był pracownikiem Muzeum Miejskiego: w latach 1945-1958 jego kierownikiem, a od 1963 r. kierownikiem Działu Historycznego i Etnograficznego. Był członkiem PTTK, Polskiego Towarzystwa Historycznego i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, społecznym opiekunem zabytków i przewodnikiem turystycznym. Prowadził terenowe badania etnograficzne i archeologiczne. Na łamach "Gazety Pomorskiej" oraz "Ilustrowanego Kuriera Polskiego" publikował popularne artykuły i notatki o dziejach Grudziądza. Współpracował też z Rocznikiem Grudziądzkim i Informatorem Muzeum w Grudziądzu.

Autor książek:

• Monografia powiatu grudziądzkiego (1948)
• Kronika miasta Grudziądza (1951)
• XX lat powiatu grudziądzkiego w Polsce Ludowej (1965)

Współautor kilku przewodników turystycznych.

[edytuj] Bibliografia

• Grudziądz i okolice. Przewodnik Grudziądzkie Towarzystwo Kultury, Biblioteka Miejska w Grudziądzu, Grudziądz 1990
• Anna Mielczewska, Józef Błachnio, [w:] 120 lat Muzeum w Grudziądzu, red. Anna Wajler, Grudziądz, Muzeum w Grudziądzu, 2004, ISBN 83-88076-14-0