Józef Bańka
Z Wikipedii
Józef Marian Bańka (ur. 27 lutego 1934 w Nieszkowie) - polski filozof.
Studiował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1958-1962. Doktoryzował się w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1965, habilitował w 1969 Tytuł profesora uzyskał w 1985. Jego zainteresowania koncentrują się głównie wokół metafizyki, historii filozofii i antropologii filozoficznej, filozofii techniki i etyki. Od rozważań nad historią wczesnego pozytywizmu w Polsce przeszedł do zagadnień związanych z oddziaływaniem współczesnej techniki na osobowość ludzką. Zagadnienia te traktował jako postulaty tzw. eutyfroniki (od gr. euthyphron - prosty), której zasady rozwijał w kolejnych swoich książkach.
[edytuj] Wybrane prace
- Epistemologia jako odkrycie aktualnego momentu prawdy (Katowice 1990);
- Świat poręczenia moralnego (Katowice, 1988, Uniwersytet Śląski);
- Filozofia techniki: Człowiek wobec odkrycia naukowego i technicznego (Katowice, 1980, Wydawnictwo Śląsk);
- Filozofia cywilizacji (1986);
- Ontologia bytu aktualnego (1986);