Józef Berkowicz
Z Wikipedii
Józef Berkowicz (ur. 1789 na Pradze - zm. 1846 w Liverpoolu) - polski wojskowy pochodzenia żydowskiego, syn Berka Joselewicza.
Jako dwudziestoletni młodzieniec wziął udział w wojnie Księstwa Warszawskiego z Austrią, u boku ojca wziął udział w potyczce pod Kockiem.
Jako porucznik wziął udział w wojnie z Rosją 1812 roku. Był ranny 16 razy. Za zasługi bojowe został odznaczony Legią Honorową ze Złotym Krzyżem.
W latach 1819–1830 pracował jako pomocnik leśniczego. Z synem Leonem wziął udział w powstaniu listopadowym, w którym nawiązując do ojcowskiej tradycji podjął się organizacji oddziału żydowskiej kawalerii.
Po upadku powstania wyemigrował do Francji, potem do Wielkiej Brytanii, gdzie w 1846, wkrótce po jego śmierci, wydano w języku angielskim, tłumaczony z francuskiego, rękopis powieści Stanisław, ułan polski w świcie Napoleona na wyspie Elbie.