Józef Chodźko
Z Wikipedii
Józef Chodźko (ur. 19 grudnia 1800 w Krzywiczach na Wileńszczyźnie, zm. 5 marca 1881 w Tbilisi) wybitny topograf i geodeta w służbie rosyjskiej, polski badacz Kaukazu.
W latach (1816-1821) studiował na Uniwersytecie Wileńskim. Był członkiem akademickich organizacji patriotycznych. Po wybuchu powstania listopadowego został zmuszony do opuszczenia Wilna i wyjazdu na południe Rosji, skąd trafił do Mołdawii i Wołoszczyzny.
Prace geodetyczne rozpoczął pod rozkazami Tennera w guberniach nadbałtyckich. W 1840 r. Chodźko został przeniesiony na Kaukaz do Tbilisi i skierowany do pracy w Kaukaskim Oddziale Topograficznym, będącym częścią rosyjskiego Korpusu Kaukaskiego. W latach (1847—1853) przeprowadzał triangulację na płd. Kaukazie, Armenii (1854), płn. Kaukazie (1859—66) i Kraju Zakubańskim. Prowadził badania geodezyjne i geograficzne Kaukazu, których wynikiem był pierwszy geograficzny opis i triangulacja tej krainy. Był pierwszym Polakiem (i jednym z pierwszych europejczyków), który wszedł na szczyt Araratu (18 sierpnia 1850 r.). Służbę w armii zakończył w 1867 r.
W 1853 r. awansowano go do stopnia generała majora, a w 1862 r. do stopnia generała lejtnanta armii carskiej. W dowód uznania swoich osiągnięć został odznaczony Orderem Orła Białego. Był honorowym członkiem Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego.
Napisał kilka prac z zakresu geodezji i topografii wojskowej.
