Jakub Prawin
Z Wikipedii
Jakub Prawin (ur. w 1901 r. w Tarnowie, zm. 7 lipca 1957 r. w Warszawie) - komunista, polski żołnierz pochodzenia żydowskiego, generał LWP.
Syn zawiadowcy stacji kolejowej, ukończył gimnazjum w Tarnowie, a następnie studia prawnicze w Wiedniu (uzyskał tytuł doktora nauk prawnych), a także studia w Wyższej Szkole Handlu Zagranicznego w Wiedniu. Po powrocie do Polski w 1928 pracował w firmach ubezpieczeniowych. W 1931 wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. Był więziony w Berezie Kartuskiej. We wrześniu 1939 uciekając przed Niemcami trafił Lwowa. Jako żołnierz Armii Czerwonej brał udział w bitwie pod Stalingradem. Zastępca dowódcy I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki ds. polityczno-oświatowych. Ranny w bitwie pod Lenino. W latach 1944-1945 był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Skarbu i dyrektorem departamentu ds. kolejnictwa w ministerstwie komunikacji. Jako Pełnomocnik Rządu przy III Froncie Białoruskim (mianowany 26 lutego 1945), a następnie Pełnomocnik Rządu na Okręg Warmińsko-Mazurski w dniu 21 marca 1945 o godz. 12.00 przejął administrację Warmii i Mazur. Od 23 maja 1945 do listopada 1945 był pierwszym wojewodą olsztyńskim. Awansowany na generała organizował Polską Misję Wojskową w Berlinie. Od lipca 1950 był wiceprezesem Narodowego Banku Polskiego. Utonął w Wiśle 7 lipca 1957.
Wuj i wychowawca Daniela Passenta, dziennikarza tygodnika "Polityka".
[edytuj] Bibliografia
- "Jakub Prawin. Wspomnienia", Książka i Wiedza,1959
- Jakub Prawin
- Daniel Passent nt. Jakuba Prawina
- Stanisław Jankowiak "Trudny powrót do macierzy", Biuletyn IPN, 9-10/2005, str. 28
- Stanisław Jankowiak "Łączenie rodzin między Polską a Niemcami w latach pięćdziesiątych", Biuletyn IPN, 9/2001, str. 22
