Jan Boner
Z Wikipedii
Jan Boner - Hans Boner ? -Johann Boner z Landau, (ur. w 1462-zm.15 kwietnia 1523 we Wrocławiu) - kupiec krakowski i bankier królewski, żupnik, ożeniony z Morsztynówną. Miał dwóch braci; Fryderyka Bonera i Jakuba Andrzeja Bonera (zm. 1517) kupca i bankiera. Jego teściem był Stanisław Morsztyn (zm. ok. 1482) rajca krakowski i kierownik mennicy.
Jan Boner wywodził się z Alzacji. Wraz z braćmi Jakubem i Fryderykiem w drugiej połowie XV wieku osiedlił się we Wrocławiu. W 1483 roku Jan Boner wyemigrował do Krakowa. Był założycielem polskiej gałęzi rodu Bonerów - rodziny mieszczańskiej, pochodzenia niemieckiego, w późnym średniowieczu osiedlonej na Śląsku i w Małopolsce, od XV wieku jej przedstawiciele odgrywali ważną rolę na dworze Jagiellonów. W1514 roku uzyskał nobilitację i polski indygenat. Mieszkając w Królestwie Polskim dorobił się w czasach panowania Aleksandra Jagiellończyka wielkiego majątku na papierniach w Balicach, Bonarce i Kamieniu, który wielokrotnie powiększył za czasów Zygmunta I Starego jako zarządca żup solnych w Wieliczce. W 1514 roku uzyskał dla siebie polski indygenat i herb szlachecki Boner, który wraz z majątkiem przekazał bratankowi Sewerynowi Bonerowi (1486-1549), a część majątku odziedziczył wielkorządca zamku krakowskiego i sekretarz królewski Igo Boner (zm.1567).