Jan Heurich
Z Wikipedii
Jan Fryderyk Heurich, Jan Heurich młodszy (ur. 16 lipca 1873 w Warszawie, zm. 11 grudnia 1925 tamże), polski architekt, syn Jana Kacpra.
Studiował w Petersburgu w tamtejszej akademii sztuk pięknych. Podczas I wojny światowej był działaczem Centralnego Komitetu Obywatelskiego, Rady Głównej Opiekuńczej, Rady Miejskiej. Współtworzył na Politechnice Warszawskiej Wydział Architektury. Był jednym z organizatorów reaktywowanej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Przewodniczył Radzie Artystycznej przy Magistracie, stał na czele Koła architektów Warszawskiego Stowarzyszenia Techników, był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W latach 1920-1921 był ministrem sztuki i kultury.
Był autorem projektów wielu gmachów użyteczności publicznej w Warszawie m.in. kamienicy Krasińskich przy pl. Małachowskiego, Banku Towarzystw Spółdzielczych (Domu pod Orłami), Towarzystwa Higienicznego przy Karowej, Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, ale także wielu rezydencji wiejskich i kościołów. Reprezentował wczesny modernizm.
[edytuj] Źródło
- Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 247. ISBN 83-01-08836-2.