Jan Kanty Zamoyski
Z Wikipedii
Jan Kanty hr. Zamoyski (ur. 4 sierpnia 1900 w Starej Lubowli - zm. 28 września 1961 w Monte Carlo), polski arystokrata.
Syn Andrzeja i Marii Karoliny Józefiny Ferdynandy Burbon, księżniczki Obojga Sycylii, wnuczki Ferdynanda II Burbona, króla Obojga Sycylii. Właściciel dóbr: Lubowla, Drużbaki i Mniszek w starostwie spiskim (Słowacja). Żonaty ze swoją siostrą cioteczną - infantką hiszpańską - Izabelą Alfonsiną Marią Teresą Antoniną Krystyną Mercedes Karoliną Adelajdą Rafaelą Burbon, księżniczką Obojga Sycylii, córką głowy królewskiego domu Burbonów-Sycylijskich - Karola Tankreda Burbona. Miał synów i córkę:
- Karola,
- Józefa,
- Marię.
Jego siostra Karolina poślubiła swojego kuzyna - Ranierego Burbona, księcia Castro. W 1934 został powołany przez wielkiego mistrza zakonu św. Łazarza księcia Franciszka II Burbona Sewilskiego na pierwszego zwierzchnika (wielkiego przeora) w restytuowanej jurysdykcji polskiej zakonu. Siedzibą Wielkiego Przeoratu Polski był Zamek Stara Lubowla nad Popradem, spiska rezydencja hrabiego Jana. Od wojny na emigracji w Monte Carlo, gdzie zmarł 28 września 1961.
Był kawalerem honoru i dewocji zakonu joannitów (od 1927) i kawalerem wielkiego krzyża (GCLJ-J) zakonu lazarytów (od 1929).
