Jan Rowiński
Z Wikipedii
Jan Rowiński - polski badacz stosunków międzynarodowych i dyplomata, jedna z najważniejszych postaci polskich badań politologicznych nad Chinami. W 1959 ukończył Instytut Dyplomatyczny w Pekinie. W 1965 uzyskał doktorat, a w 1987 habilitację. Od 2002 jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie pracuje w Zakładzie Studiów Pozaeuropejskich Instytutu Stosunków Międzynarodowych UW oraz Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych.
Pracownik MSZ w latach 1960 - 1969, a następnie ponownie od 1993, w tym w latach 1995 - 2001 jako zastępca ambasadora RP w Pekinie w randze radcy - ministra pełnomocnego. W latach 1969 - 1993 analityk PISM.
[edytuj] Wybrane publikacje
- Dokumenty polityki zagranicznej Chińskiej Republiki Ludowej, 1971-1976, PISM, Warszawa 1977 (wybór i opracowanie)
- Z zagadnień polityki zagranicznej Chin (2 t.), PISM, Warszawa 1989
- Chiny a Stolica Apostolska: stosunki wzajemne i ich międzynarodowe implikacje, PISM, Warszawa 1991
- Chiny - Europa Środkowo-Wschodnia w latach 1989-1993, PISM, Warszawa 1994
- Polityka Chin (ChRL, Tajwanu) wobec Ukrainy: stosunki wzajemne w latach 1991 - 1994, PISM, Warszawa 1995
- Polski Październik 1956 w polityce światowej, PISM, Warszawa 2006 (red.)
- System konstytucyjny Chińskiej Republiki Ludowej, Wyd. Sejmowe, Warszawa 2006 (wspólnie z W. Jakóbcem)
