Jan z Kęt
Z Wikipedii
Św. Jan Kanty (ur. 24 czerwca 1390, zm. 24 grudnia 1473), patron Polski, Archidiecezji Krakowskiej, Krakowa, Kęt, profesorów, nauczycieli i studentów, a także szkół katolickich i "Caritasu".
Św. Jan Kanty urodził się w Kętach. Mając 23 lata udał się do Krakowa na studia, które ukończył w 1418 ze stopniem magistra sztuk; potem przyjął święcenia kapłańskie. Od 1421 przez osiem lat prowadził szkołę klasztorną u miechowskich bożogrobców. Tam również zaczął przepisywać rękopisy, co robił przez całe życie, oraz głosił kazania. W 1429 zaczął wykładać na Akademii Krakowskiej, równocześnie studiując w niej teologię - magisterium otrzymał w 1443. W tym czasie został kanonikiem i kustoszem w Olkuszu. Z probostwa tego jednak szybko zrezygnował. Kilkakrotnie pielgrzymował do Rzymu. Pozostawione rękopisy świadczą o niebywałej pracowitości i wytrwałości. Zawarł w nich poglądy koncyliarystyczne, które głosił do końca życia. Beatyfikowany w 1680, kanonizowany w roku 1767, mimo że był koncyliarystą.
Bywa przedstawiany w todze, birecie, z lilią (którą dostał w czasie wizji od Matki Boskiej), a także ze studentem, którego okrywa profesorską togą.
