Janos Kemeny

Z Wikipedii

Janos Kemeny, węg. János Kemény (ur. 14 grudnia 1607, zm. 23 stycznia 1662 w Wielkim Sewluczu) – książę Siedmiogrodu w latach 1660-1662.

W czasie drugiej wojny północnej w styczniu 1657 roku jako najwyższy hetman księcia Jerzego II Rakoczego wziął udział w wyprawie do Polski. Wraz z całą armią skapitulował w lipcu pod Czarnym Ostrowem. Następnie w trakcie odwrotu został wzięty w jasyr przez Tatarów. Do dwóch latach niewoli został oswobodzony w 1659 roku.

W 1660 roku wystąpił przeciwko popieranemu przez Turków księciu Barcsayowi i zmusił go do abdykacji. Partia narodowa ogłosiła go 1 stycznia 1661 roku księciem Siedmiogrodu. Gdy sułtan Mehmed IV wysunął przeciwko niemu Michała Apafiego, połączył się z cesarską armią Raimondo Montecuccolego. Zginął 23 stycznia 1662 roku w bitwie pod Nagyszöllös.

[edytuj] Literatura

• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.