Janusz Głowacki
Z Wikipedii
Janusz Głowacki (ur. 13 września 1938 w Poznaniu) – polski prozaik, dramaturg, felietonista.
Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Zadebiutował w roku 1960 w "Almanachu Młodych" opowiadaniem pod tytułem "Na plaży", a w 1964 rozpoczął współpracę z czasopismem "Kultura", gdzie zwrócił na siebie uwagę jako autor błyskotliwych opowiadań i felietonów. Publikacje te złożyły się na zbiory "Wirówka nonsensu" (1968) i "Nowy taniec la-ba-da" (1970).
Na przełomie lat 60. i 70. rozpoczął aktywną działalność jako scenarzysta. W tym okresie powstaje film Andrzeja Wajdy "Polowanie na muchy" oparty na twórczości Głowackiego. Jednak prawdziwym sukcesem okazał się dopiero obraz stworzony we wspópracy z Markiem Piwowskim pt. "Rejs", który przez niektórych uważany jest za najlepszą polską komedię wszech czasów.
Felietony w "Kulturze" publikował aż do 1981 roku, lecz jak wielu innych polskich twórców po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego Janusz Głowacki zdecydował się pozostać za granicą. Osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie rozwinął swoją twórczość dramatopisarską. Utworem, który zwrócił uwagę amerykańskich środowisk teatralnych była sztuka "Polowanie na karaluchy" (wystawiona w r. 1986). Największym sukcesem dramaturgicznym Głowackiego stała się "Antygona w Nowym Jorku" (wyst. 1992), dramat z dużym powodzeniem grany w USA i w Europie. Janusz Głowacki na stałe mieszka od 1983 roku w Nowym Jorku.
Jego twórczość była tłumaczona na wiele języków (na angielski, chiński, czeski, estoński, francuski, hiszpański, koreański, niemiecki, rosyjski, serbski, słowacki, węgierski). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
[edytuj] Wybrana bibliografia
- Wirówka nonsensu. Warszawa: PIW, 1968.
- Nowy taniec la-ba-da i inne opowiadania, Warszawa: PIW, 1970.
- W nocy gorzej widać, Warszawa: Czytelnik, 1972.
- Cudzołóstwo ukarane, "Dialog", 1972.
- Paradis, Warszawa: PIW, 1973.
- Mecz, "Dialog" 1976.
- Moc truchleje, Warszawa: Krąg, 1981.
- Polowanie na karaluchy, "Dialog" 1990.
- Fortynbras się upił, "Dialog" 1990.
- Antygona w Nowym Jorku. "Dialog" 1992.
- Ścieki, skrzeki, karaluchy. Utwory prawie wszystkie, Warszawa: BGW, 1996.
- Czwarta siostra (wyst. 2000)
- Ostatni cieć, Warszawa: Czytelnik, 2001.
- Z głowy, Warszawa: Świat Książki, 2004. (Książka otrzymała laur Śląskiego Wawrzynu Literackiego za 2004 r.)
- Jak być kochanym, Warszawa: Świat Książki, 2005.
