Jastrzębiec leśny
Z Wikipedii
| Jastrzębiec leśny | |
 Kwiatostan jastrzębca leśnego |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | astrowce |
| Rodzina | astrowate |
| Rodzaj | jastrzębiec |
| Gatunek | jastrzębiec leśny |
| Nazwa systematyczna | |
| 'Hieracium murorum L. | |
| Sp.Pl.I 800, 1753 | |
| Synonimy | |
| Hieracium silvaticum auct., Hieracium hyparcticum (Almquist) Elfstraud; H. lividorubens (Almquist) Zahn; H. stelechodes Omang | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Jastrzębiec leśny (Hieracium murorum L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Bylina pospolicie występująca na terenie całej Polski. Zasięg obejmuje niemal całą Europę i zachodnią Azję.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Jest rozgałęziona w obrębie kwiatostanu, wyprostowana, o wysokości od 20 cm do 50, rzadko do 80 cm. Obła, przynajmniej w górnej części kutnerowata (włoski gwiazdkowate i gruczołowate), u dołu łysiejąca.
- Liście
- Liście różyczkowate liczne, szorstko owłosione (z czasem łysiejące), oszczepowate, długoogonkowe, ząbkowane, o zaokrąglonej nasadzie lub ucięte, rzadko tylko zwężające się w ogonek. Liście te utrzymują się także podczas kwitnienia rośliny. Liście łodygowe jeśli są obecne to zwykle tylko jeden, rzadziej dwa, podobne do odziomkowych. Poza tym obecne są siedzące, lancetowate i poszarpane przylistki.
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczki, a te z kolei w kwiatostany 4-15-główkowe. Pojedyncze koszyczki kwiatowe mają cylindrycznojajowatą okrywę złożoną z równowąskich łusek pokrytych włoskami gruczołowymi i gwiazdkowatymi (bardzo rzadko zdarza się domieszka włosków szczeciniastych). Listki okrywy występują w kilku szeregach dachówkowato zachodzących na siebie. Kwiaty żółte, nagie, na szczycie krótko orzęsione. Puch kielichowy składa się 1-2 szeregów giętkich i śnieżnobiałych włosków. Kwitnie od maja do sierpnia.
- Owoce
- Szare niełupki z długim dzióbkiem, żeberkowane (na szczycie żeberka połączone w pierścień). Po przekwitnięciu zawierają nasionka z puchem, zebrane w owocostanie w postaci dmuchawca tworzącego puszystą kulę. Każde nasionko posiada niewielki, parasolowaty aparat lotny, zwiększający powierzchnię lotną. Roznoszone są przez wiatr (anemochoria).
- Biotop, wymagania
- Występuje na suchych stanowiskach w lasach liściastych i mieszanych, w miejscach bardziej nasłonecznionych, rośnie także na skałach, murach. Roślina światłolubna. Preferuje gleby próchniczne, nieco kamieniste. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych, gatunek charakterystyczny dla klasy Quercetea robori-petraeae, wyróżniający dla zespołu Abieti-Picetum (montanum) i podzespołu Vaccinio-Abietenion[1].
[edytuj] Systematyka i zmienność
Gatunek należy do sekcji Vulgata Fr, podsekcji Vulgata Zahn. Jest bardzo zmienny, opisano ok. 600 podgatunków trudnych do rozróżnienia. W niektórych ujęciach Hieracium vulgatum sensu lato traktowany jest jako gatunek zbiorowy, a podgatunki podnoszone są do rangi drobnych gatunków.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
[edytuj] Bibliografia
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Adam Jasiewicz: Hieracium L., Jastrzębiec. Warszawa, Kraków: W: Adam Jasiewicz (red.) Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i Ziem Ościennych. Tom XIV. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980. ISBN 83-01-01923-9.
