Jean Borotra
Z Wikipedii
Jean Laurent Robert Borotra (ur. 13 sierpnia 1898 w Domaine de Pouy k. Biarritz, zm. 17 lipca 1994 w Arbonne), tenisista francuski, jeden ze słynnych francuskich muszkieterów tenisa.
Był widowiskowym zawodnikiem, ze względu na umiejętności gry przy siatce nazywany latającym Baskiem. W grze pojedynczej odniósł cztery zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych - Wimbledon 1924 i 1926, French Open 1924 i 1931, Australian Open 1928; w deblu wygrywał Wimbledon (1925, z René Lacoste; 1932 i 1933, z Jacques'iem Brugnonem), French Open (1925, 1928, 1929, 1934 i 1936) i Australian Open (1928, z Brugnonem). Uznany specjalista od gry w hali, był dwunastokrotnym halowym mistrzem Francji, jedenastokrotnym mistrzem Wielkiej Brytanii, czterokrotnym mistrzem USA. Zdobył brązowy medal w grze podwójnej, wraz z Lacoste, podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu (1924).
Jako wielokrotny reprezentant Francji świętował także sukcesy w Pucharze Davisa; startował w barwach Francji w latach 1922-1947, w 26 meczach; wygrał 44 pojedynki, przegrał 10. W latach 1927-1932 zdobywał wraz z pozostałymi muszkieterami (Lacoste, Brugnon, Henri Cochet) sześć razy Puchar Davisa.
Słynni zawodnicy zostali uhonorowani miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame w 1976.
W 1993 wręczał puchar zwycięzcy French Open, Hiszpanowi Sergiemu Bruguerze.
