Jeffrey Amherst, 1. baron Amherst

Z Wikipedii

Jeffrey Amherst (ur. 29 stycznia 1717, zm. 3 sierpnia 1797) – oficer armii brytyjskiej, który wsławił się udziałem w wielu wojnach swojej doby.

Urodzony w Sevenoaks w Anglii wstąpił do wojska w wieku 14 lat. Sławę zdobył w czasie wojnie siedmioletniej szczególnie w jej amerykańskim epizodzie zwanym wojną z Francuzami i Indianami. Amherst był dowódcą brytyjskich sił przy oblężeniu Louisburga w 1758. Brał także udział w wojnie w Kanadzie w 1759, która doprowadziła do upadku Nowej Francji. Chociaż nigdy nie był oficjalnie mianowany gubernatorem, uważa się go za pierwszego administratora brytyjskiej Kanady.

Z jego nazwiskiem wiązane jest także pierwsze w historii zastosowanie broni biologicznej. W walce z Indianami w czasie powstania Pontiaca celowo powodował epidemię ospy, która zdziesiątkowała nieodporną na nią Indian.

W 1763 Amherst został mianowany gubernatorem Virginii, a 1778 głównodowodzącym armii kolonialnej.

Imię jego nosi miasto Amherst w Massachusetts.

Gubernator generalny Brytyjskiej Kanady
–	1760-1763	następny James Murray