Jeleń kalamiański
Z Wikipedii
| Jeleń kalamiański | |||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | jeleniowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Axis | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | jeleń kalamiański | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Axis calamianensis[1] | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Heude, 1888)[1] | |||||||||||||||||||||||||||||
| Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
| zobacz opis w tekście | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
| Zasięg występowania | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Jeleń kalamiański (Axis calamianensis) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny krętorogich.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie i biotop
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje wyspy w grupie Calamian, na północ od wyspy Palawan (zachodnie Filipiny).
Jego siedliskiem są porośnięte wysoką trawą podmokłe tereny w pobliżu rzek, mokradła, bagna i torfowiska.
[edytuj] Charakterystyka ogólna
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 105-115 cm |
| Wysokość w kłębie | 60-75 cm |
| Ogon | 20 cm |
| Masa ciała | 36-50 kg |
| Dojrzałość płciowa | 8-12 miesięcy |
| Okres godowy | ? |
| Ciąża | 180 dni[2] (lub 240 dni)[3] |
| Liczba młodych w miocie |
1-2 |
| Długość życia | do 20 lat |
[edytuj] Wygląd
Ciało krępe, jasnobrązowe. Suknia samców ciemnieje z wiekiem. Dorosłe samce mają poroże z trzema odgałęzieniami. Podobnie jak jelonek bengalski, jeleń kalamiański nazywany jest również jeleniem świńskim (hog deer), ponieważ - kiedy jest wystraszony - biegnie kłusem z opuszczoną głową, przypominając wyglądem świnię.
[edytuj] Tryb życia
Przeważnie bytują samotnie, rzadko tworzą małe stada. W ciągu dnia odpoczywają, a na miejsca żerowania wychodzą o zmierzchu i o świcie. Mogą żerować również w nocy, zwłaszcza jeśli są niepokojone. Są przede wszystkim trawożerne, dietę uzupełniają liśćmi i leśnymi owocami.
[edytuj] Rozród
Dojrzałość płciową osiągają pomiędzy 8-12 miesiącem życia. Dane dotyczące czasu trwania ciąży są rozbieżne. Autorzy podają wartości od 180-240 dni.
Młode rodzą się w kwietniu-maju, nie mają cętek.
[edytuj] Podgatunki
Nie wyrozniono podgatunków Axis calamianensis.
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Na obszarze występowania jeleni kalamiańskich jedynym zagrożeniem jest człowiek. Na wyspach Calamian nie ma drapieżników, które mogłyby być naturalnym wrogiem jeleni. Do lat 70. XX w. jelenie kalamiańskie licznie występowały zwłaszcza na wyspach Busuanga i Culion. Później ich populacja zaczęła zmniejszać się gwałtownie z powodu przełowienia[4]. Jedyny obszar, na którym te zwierzęta objęto ochroną utworzono na wyspie Calauit w 1976 (Calauit Game Preserve & Wildlife Sanctuary).
Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I)[5].
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (endangered - zagrożone wyginięciem) [6].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Integrated Taxonomic Information System: ITIS (en). [dostęp 14 września 2007].
- ↑ Brent Huffman: www.ultimateungulate.com (en). 2004. [dostęp 7 września 2007].
- ↑ Paul Massicot, Animal Info - Calamian Deer (en)
- ↑ Grimwood, I. 1976. Hunting a deer to extinction. Oryx 13:294.
- ↑ CITES: Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, Appendices I, II and III (en). 2007. [dostęp 14 września 2007].
- ↑ Deer Specialist Group 1996. Axis calamianensis.: IUCN 2006. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. (en). [dostęp 14 września 2007].
[edytuj] Bibliografia
- Brent Huffman: www.ultimateungulate.com (en). 2004. [dostęp 7 września 2007].
