Jules Mazarin

Z Wikipedii

Jules kardynał Mazarin
pierwszy minister Francji
Urodzony	14 lipca 1602 Pescina
Kreacja kardynalska	16 grudnia 1641
Za papieża	Urbana VIII
Zmarł	9 marca 1661 Vincennes

Jules Mazarin właściwie Giulio Raimondo Mazzarini (ur. 14 lipca 1602 w Pescina, Włochy, zm. 9 marca 1661 w Vincennes, Francja) - francuski kardynał, od 1642 pierwszy minister Francji.

Był najstarszym z sześciorga synów Sycylijczyka Pietro Mazzarini i Ortensii Bufalini. Jego siostrami były Geronima Mancini i Laura Martinozzi, ich córki (Laura Mancini, Olimpia Mancini, Maria Mancini, Hortensja Mancini, Maria Anna Mancini, Laura Martinozzi i Anna Maria Martinozzi) przybyły do wuja, do Francji, żeby wyjść bogato za mąż.

Był więc Włochem niskiego pochodzenia, co też często zarzucała mu francuska szlachta. W latach 1634-1636 był nuncjuszem papieskim we Francji. W 1639 przeszedł na służbę francuską. Sprawował władzę w czasie regencji Anny Austriaczki i małoletności Ludwika XIV, jej syna. Był następcą kardynała de Richelieu. Doprowadził do odbudowy skarbu Francji poprzez podwyższenie podatków i popieranie przez państwo merkantylizmu.

Zdecydowanie umocnił władzę absolutną króla przez ograniczenie władzy politycznej wielkich feudałów. Doprowadziło to dwóch wojen domowych tzw. Frondy (1648-1653), buntu mieszczan i arystokracji przeciwko absolutystycznym tendencjom dworu. Rebelia zakończyła się porozumieniem obu stron jednak więcej zyskali książęta.

Prowadził bardzo aktywną politykę międzynarodową. Dążył do zapewnienia Francji przewagi w Europie kosztem zmniejszenia roli Habsburgów. Zaangażował swoje państwo w wojnę trzydziestoletnią po stronie Szwecji, wypłacając armii szwedzkiej subsydia z francuskiego budżetu. Wojnę z Habsburgami hiszpańskimi zakończyło podpisanie w 1659 korzystnego dla Francji pokoju pirenejskiego.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Sylwetka w słowniku kardynałów Salvadora Mirandy