Juliusz Zieliński
Z Wikipedii
 |
|
Juliusz Zieliński (ur. 6 maja 1881 w Komorsku, zm. 9 stycznia 1944 w Dachau) – nauczyciel, działacz przedwojennego Związku Polaków w Niemczech, dyrektor polskiej szkoły w Zakrzewie (Krajna).
Ożenił się z Marią z domu Domańską, siostrą księdza Bolesława Domańskiego, jednego z najbardziej aktywnych działaczy Związku Polaków w Niemczech i proboszcza parafii w Zakrzewie. Będąc dyrektorem szkoły w Zakrzewie (wówczas na terytorium Niemiec) mieszkał przez większość czasu poza Polską, gdzie (w Grudziądzu) mieszkała jego rodzina (miał córkę Irenę[1] i dwóch synów, Edwarda[2] i Henryka[3]), przyjeżdżając do kraju jedynie na krótko.
Wkrótce po rozpoczęciu II wojny światowej aresztowany, więziony najpierw w Sachsenhausen, a we wrześniu 1940 przewieziony do KL Dachau, gdzie otrzymał numer obozowy 17519. Zmarł w obozie w styczniu 1944.
Przypisy
- ↑ Irena (po mężu Szostek) była matką ks. prof. Andrzeja Szostka
- ↑ Edward w czasie wojny był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
- ↑ Henryk został później profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego
