Kõpu (latarnia morska)

Z Wikipedii

Współrzędne: 58°54'57.5" N 22°11'58.9" E

Kõpu

Latarnia morska Kõpu na estońskiej wyspie Hiuma uznawana jest za najstarszą nad Morzem Bałtyckim. Znajduje się na w połowie długiego cypla, w zachodniej części wyspy, nieopodal miejscowości Kõpu. Ma 36 metrów wysokości.

Historia latarni zaczęła się ponad 500 lat temu. W 1490 roku Hanza zażądała postawienia latarni morskiej na wyspie zwanej wówczas Dagö. Na początku XVI wieku, po uzyskaniu zgody Biskupstwa Ozylii na najwyższym wzniesieniu wyspy (68 m n.p.m., dziś zwane Tornimägi czyli Góra Wieżowa) rozpoczęto budowę latarni morskiej. Najintensywniejsze prace miały miejsce w latach 1514 - 1519, a budowę ukończono w 1531 roku. W tym samym czasie podjęto decyzję o dobudowaniu jeszcze jednej kondygnacji. Kłopoty z uzyskaniem pozwolenia na budowę spowodowały, że budowa latarni została ostatecznie ukończona dopiero w 1649. Dzienniki morskie podają, że latarnia rocznie zużywała 800-1000 sągów drzewa. Po roku 1660 drewniane schody na zewnątrz zostały zastąpione przez żelazne, a w 1810 przeniesione do wewnątrz. W roku 1900 otwarty ogień został zastąpiony lampami olejowymi i systemem zwierciadeł, a w roku 1963 zainstalowano oświetlenie elektryczne.

[edytuj] Dane techniczne

Położenie: 58°54.958' N 22°11.981' E
Wysokość wieży: 36 m
Wysokość światła: 120 m n.p.m.
Zasięg światła: 26 Mm (48 km), 0° - 360°
Kolor światła: białe
Charakterystyka światła:
- Blask: 0.2 s
- Przerwa: 2.3 s
- Blask: 0.2 s
- Przerwa: 7.3 s
- Okres: 10 s