Köpenick
Z Wikipedii
Köpenick (słowiańskie: Kopanica, Kopnik od kopa, góra ?) – najbardziej na południowy wschód wysunięta dzielnica Berlina, położona na wyspie u ujścia rzeki Dahme (dłuż. Damny) do Szprewy (łuż. Šprevy), do 1931 pisownia: Cöpenick.
[edytuj] Historia
Kopnik był grodem słowiańskim znajdującym się na terytorium plemienia Szprewian. Badania archeologiczne stwierdziły, że gród wzniesiono na pocz. IX w., który po zniszczeniu został w końcu X w. rozbudowany. W XII w. jako miasto była siedzibą władcy słowiańskiego księcia Jaksy z Kopanicy. W 1200 roku zdobyty przez margrabiów miśnieńskich Wettynów, a następnie przeszedł w ręce brandenburskie. Brandenburczycy w miejsce grodu słowiańskiego zbudowali niewielki gródek. W pocz. XIII w. na północ od niego rozwinęła się osada miejska. W roku 1906 miasto przeszło do historii za sprawą szewca Wilhelma Voigta, zwanego później "Kapitanem z Köpenick". W 1920 Köpenick włączono do Berlina.
 Dziedziniec ratusza w Köpenick |
 Lokalizacja w Berlinie |
 Zamek Koepenick |
 Pomnik Wilhelma Voigta przed ratuszem w Köpenick |
