Kłusownictwo
Z Wikipedii
Kłusownictwo - polowanie na dziką zwierzynę z naruszeniem obowiązującego prawa łowieckiego, bądź nielegalny połów ryb. Zazwyczaj polega na polowaniu bez przestrzegania okresów i wielkości ochronnych, bez uiszczenia wymaganych opłat lub z użyciem niedozwolonych środków łowieckich zamiast przewidzianej prawem broni myśliwskiej. Jako kłusownictwo można także określić połowy ryb przez floty rybackie w ilościach przekraczających limity ustalone przez kraje w międzynarodowych umowach. Pod kłusownictwo należy podciągnąć różnego rodzaju działalność hobbystyczną typu zbieranie jaj ptasich lub wypychanie zwierząt, zwłaszcza chronionych.
Typowe wykroczenia popełniane w ramach kłusownictwa:
- polowanie bez opłacenia prawa odstrzału zwierzyny
- polowanie podczas obowiązywania okresu ochronnego dla zwierząt
- polowanie na zwierzęta nie będące zwierzyną łowną
- użycie broni innej, niż dozwolona prawem łowieckim
- użycie sideł, potrzasków, wnyków i innych niedozwolonych narzędzi
- puszczanie psa luzem (bez kagańca i smyczy) w terenie otwartym (łąka, las)
Przykładem kłusownictwa w Polsce jest np. użycie broni pneumatycznej, zakazanej przez polskie prawo łowiecke, zastawianie pułapek na zwierzęta, stosowanie sieci, saków, bębenków do połowu ryb (nie dotyczy zarejestrowanej działalności rybołówczej) i ogłuszania ich prądem elektrycznym oraz polowanie na zwierzęta objęte ochroną prawną. W Polsce walka z kłusownikami jest utrudniona ze względu na trudności w udowodnieniu tego procederu, a także z braku (oficjalnych) informacji o kłusownikach na określonym terenie.
Przykładem kłusownictwa na arenie międzynarodowej jest np. łamanie postanowień Unii Europejskiej określających limity połowów ryb morskich dla krajów członkowskich. Kontrole unijne wykazały naruszanie tych postanowień przez polskich rybaków na przykładzie dorsza. W latach 2005-2006 obniżali oni regularnie deklarowane przez siebie dane o swoich połowach tej ryby w Bałtyku o prawie połowę.
