Karabin LAPA FA Model 03
Z Wikipedii
LAPA FA Model 03 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Brazylia |
Producent | Laboratório de Pesquisa de Armamento Automático Ltda |
Rodzaj | karabin szturmowy |
Historia | |
Prototypy | 1978-1983 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 5,56 mm |
Nabój | 5,56 mm M193 |
Magazynek | pudełkowy, 20, 30, 40 naboi |
Wymiary | |
Długość | 738 mm |
Długość lufy | 489 mm |
Długość linii celowniczej | 374 mm |
Masa | |
broni | 3,16 kg (bez magazynka) |
wyposażenia dodatkowego | 0,32 kg (pełen magazynek 20 nab.) 0,46 kg (pełen magazynek 30 nab.) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 1000 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 650 - 700 strz/min |
LAPA FA Model 03 - brazylijski karabin szturmowy w układzie bullpup. Nie produkowany seryjnie.
W 1978 roku w Laboratório de Pesquisa de Armamento Automático Ltda ropoczęto prace nad karabinem szturmowym kalibru 5,56 mm, następcą używanych w armii brazylijskiej karabinów IMBEL LAR (licencyjna wersja FN FAL). Konstruktorzy zdecydowali sie zbudować nową broń w układzie bullpup, z szerokim wykorzystaniem tworzyw sztucznych (wykonano z nich osłonę komory zamkowej tworzącą jedną całość z chwytem transportowym, chwytem pistoletowym i łożem).
Testy wojskowe karabinu FA M-03 przeprowadzono w 1983 roku. Wyniki testów były pozytywne, ale z powodu wysokiej ceny zrezygnowano z zakupów karabinów tego typu. Początkowo zakupiono niewielką ilość karabinów M16 i HK 33, żeby ostatecznie przyjąć do uzbrojenia karabin IMBEL MD2.
[edytuj] Opis
LAPA FA Model 3 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną zbudowana w układzie bullpup. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Lufa gwintowana (6 bruzd prawoskrętnych o skoku 305 mm), zakończona tłumikiem płomieni. Ryglowanie broni przez obrót zamka. Wyciąg sprężynujący i wyrzutnik umieszczono w zamku. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, z samonapinaniem. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia połączony z bezpiecznikiem ma postać dźwigni na prawym boku komory zamkowej. Ma on piec położeń: 1 (odigień pojedynczy), 3 (seria trójstrzałowa), 30 (ogień ciągły),SA (zabezpieczenie broni) i DA (przestawienie skrzydełka w tą pozycję spowoduje zwolnienie kurka). Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 20, 30 lub 40 naboi wykonanych z tworzywa sztucznego, lub dowolnych magazynków zgodnych ze STANAG 4179. Otwarte przyrządy celownicze składają się z regulowanej w poziomie muszki i celownika przeziernikowego o nastawach 200 i 400 m.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
- Ryszard Woźniak: Najnowsza broń strzelecka w układzie bezkolbowym. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10681-9.