Karabin SWU

Z Wikipedii

SWU
Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Rodzaj	karabin wyborowy
Historia
Prototypy	przełom lat 80. i 90. XX wieku
Dane techniczne
Kaliber	7,62 mm
Nabój	7,62 x 54 mm R
Magazynek	łukowy, 10 nab.
Wymiary
Długość	870 mm
Długość lufy	520 mm
Masa
broni	3,6 kg

SWU (ros. Снайперская Винтовка Укороченная (СВУ)) - rosyjski samopowtarzalny karabin wyborowy zbudowany w układzie bullpup, wersja karabinu SWD.

Karabin SWU powstał na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Według planów miał zastąpić SWD w wojskach powietrznodesantowych, jednak ostatecznie nie został przyjęty do uzbrojenia armii rosyjskiej. Zainteresowanie ta bronią wykazało MWD Federacji Rosyjskiej które zakupiło pierwsze karabiny tego typu w 1993 roku. Pierwsza publiczna prezentacja tej broni miała miejsce rok później w 1994 roku. Jednocześnie z SWU powstałą jego wersja automatyczna oznaczona jako SWU-A. Może ona strzelac seriami, a do jej zasilania stosowane są większe 20, 30 i 40 nabojowe magazynki.

Karabiny SWU i SWU-A znajdują się na uzbrojeniu jednostek MWD i FSB.

[edytuj] Opis

SWU jest bronią samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z krótkim skokiem tłoka gazowego. Zamek ryglowany przez obrót. Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. Mechanizm spustowy umożliwia prowadzenie wyłącznie ognia pojedynczego. Skrzydełko bezpiecznika po prawej stronie komory zamkowej, za oknem wyrzutowym łusek, po prawej stronie znajduje się mniejsze skrzydełko bezpiecznika obsługiwane kciukiem ręki spoczywającej na chwycie. Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika przeziernikowego (nastawy do 1300 m), podstawowym celownikiem jest celownik optyczny PSO-1.

[edytuj] Bibliografia

• Ryszard Woźniak: Najnowsza broń strzelecka w układzie bezkolbowym. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10681-9.